5 Iphone Aplikacione pa te cilat muslimani produktiv nuk mund te jetoj!

Më pyetën një ditë cilat janë 5 aplikacionet e mia të iPhone-it pa të cilat nuk mund të jetoj… dhe këto janë ato:

Quran Reader nga Batoul Apps (2,99 $)

Ky është një aplikacion i shkëlqyeshëm për të lexuar Kuran, veçanërisht kur ju keni ngecur në trafik ose duhet të duroni pritje të gjata. Ajo që më pëlqen më shumë për këtë aplikacion është ndryshe nga aplikacionet e tjera të Kuranit ajo ka një imazh të vërtetë të faqeve të Kuranit dhe jo një version bazë të shkrimit arab. (p.s. kam dëgjuar se ky aplikacion në iPad është edhe më e mahnitshëm!)

Guidance nga Batoul Apps (2,99 $)

Llogaritësi i kohëve të namazeve + Drejtimi i Kibles. Ҫdo musliman produktiv që ka një telefon celular duhet të ketë një lloj programi të Llogaritësit të namazeve ose një program drejtimin e Kibles të instaluar në telefonin e tyre, shumica e platformave kanë disa prej këtyre programeve kompjuterike. Për iPhone, Guidance është aplikacioni më i mirë për këtë qëllim. Një nga tiparet e saj më të mira është gjetja e xhamisë më të afërt duke përdorur funksionin GPS të iPhone.

Reminders! Aplikacioni nga Ripe Apps (1.99 $)

Me plotë kuptimin e fjalës më shpëton nga kujtesa ime afatshkurtër! Sapo më kujtohet diçka që duhet ta mbaj mend më vonë ose kur dikush më kërkon që të bëj diçka për ta në një datë / kohë të mëvonshme, e fut në aplikacionin Reminder dhe më nuk mirrem me të. Reminder do të më njoftojë në kohën e duhur dhe do të më detyrojë të ndërmarr masa. Ndërfaqja është shumë intuitive dhe e lehtë për t’u përdorur, për shembull, nëse vë vërejtje për të thirrur një person në një kohë të caktuar, në kohën e caktuar, një faqe do të shfaqet me numrin e personit që duhet ta thërras e gatshme për thirrje vetëm me një prekje !

Aplikacioni QuickCal nga SmellyPuppy (0,99 $)

Ҫuditërisht, Apple nuk ka qenë në gjendje të prodhojë një aplikacion të mirë kalendarik për iPhone. Kjo është ajo ku QuickCal plotëson hendekun. Për çdo ngjarje ose aplikim, ju thjesht shkruani në aplikacion, p.sh. “Termini tek doktori javën tjetër në ora 6 pas mëngjesit në spitalin e KPM” dhe automatikisht cakton atë takim për ju në kalendarin tuaj së bashku me kohën dhe vendndodhjen dhe cakton një kujtesë 30 minuta më parë. Aplikacion i shkëlqyeshëm!

SimpleNote (falas)

Keni pasur ndonjëherë ide të shkëlqyeshme, por jo stilolaps apo letër afër për ta shkruar? SimpleNote është aty për t’ju shpëtuar. Edhe pse ka shumë aplikacione për marrjen e shënimeve në iPhone, kjo është me të vërtetë e thjeshtë! Shkruajeni shënimin tuaj dhe do të sinkronizohet automatikisht midis iPhone tuaj apo kompjuterit tuaj,në mënyrë që të keni mundësi t’i qaseni shënimeve tuaja kudo në çdo kohë.

Ja pra, 5 aplikacione për iPhone pa të cilat muslimani produktiv nuk mund të jetojë! Cilat janë aplikacionet tuaja të preferuara? /productivemuslim/

ATRIBUTET E FETVADHËNËSIT TË DREJTË DHE MORALI I TIJ

1. E realizon atë që thotë, përgjatë dhënies së përgjigjes fetare është i lirë fizikisht, emocionalisht dhe intelektualisht. Është besnik në fetvanë e tij, i ndrojtur ndaj Zotit të tij.
2. Preokupimi i tij është ruajtja e vetes përpara njerëzve, ka qëllim të mirë me fetvanë dhe sinqeritet me Zotin. Është i sinqertë si në brendinë e tij ashtu edhe në të jashtmen e tij.
3. Përgjigjet me fakte, është i justifikuar nga gabimi kur përdorë argumentin, largohet nga imitimi, nga çështjet naive e jo shkencore, ndjek dritën e së vërtetës.
4. Ka njohuri për gjendjen e njerëzve, pështjellimet e jetës së tyre dhe çështjet tjera të jetesës së tyre. Përgjigjet i jep konform gjendjes së tyre dhe në përputhje me realitetin.
5. Nuk e bën konfuz pyetësin duke i treguar shumë citate dhe simbolika, por i’a ofron përgjigjen e qartë dhe të kapshme.
6. Për atë që ai nuk e di thotë “Nuk e di”-sepse kjo është gjysma e diturisë.
7. I lexon dhe studion citatet dhe shkrimet e çdo dijetari duke analizuar argumentet e tyre. Bën dallueshmërinë ndërmjet të fortit dhe të dobëtit.
8. Është i preokupuar me dijet e transmetuara, me të saktat jo të saktat. Gjithmonë hulumton, gdhend e verifikon.

Dijetari i vërtetë musliman dhe veçoritë e tij të bukura

1. Është inteligjent dhe mendjehapur, ka dituri të thella dhe të gjera, ka devotshmëri dhe gëzon një shpirt të lartë. Ndërsa mendjelehti është i padobishëm, injoranti është i verbër.
2. Gjithmonë është në kërkim të diturive dhe informacioneve të reja, përpiqet dhe hulumton dituritë e dobishme, është vrojtues i kohës dhe i angazhuar me gjëra të mëdha.
3. Ndalon të keqen ndaj vetes në radhë të parë, më pas i ndalon të tjerët, urdhëron vetveten për të mirë, më pas i porosit të tjerët. Është i pari që e bën atë që thotë, fjala e tij ecën paralel me veprën, e bukur është e jashtmja dhe e ndritshme është e brendshmja e tij.
4. Është i shoqërueshëm me njerëzit, ofron të lehtën dhe jo të vështirën, është përgëzues dhe jo neveritës, është i afërt me njerëzit nëpërmjet moralit, buzëqeshjes dhe edukatës së bukur.
5. Zotëron urtësi në fjalë dhe vepra, arrin të saktën dhe shfaq të lartën. Me lejen e Allahut ai shndërrohet në një udhëzues dhe melhem për të tjerët.
6. Në ftesat e tij fetaro-morale ai është gradual, grumbullon diturinë tematikë pas tematike, i zgjidh problemet dhe ngatërresat pikë pas pike.
7. Është asket, nuk është materialist, anon nga ajo që gjendet tek Zoti dhe nuk është lakmitar për atë që është në duart e njerëzve.
8. Është këmbëngulës, i vendosur në kërkim dhe në qëndrim me të vërtetën. Për këtë ai e shkrin tërë energjinë, mundin, përpjekjen dhe derdh djersën e ballit.
9. Shmanget nga fjalët dhe muhabetet joserioze, jo të hijshme dhe të bajatshme, mënjanohet nga bisedat e dyshimta dhe të shpikura, ku s’ka gjë veç gënjeshtrave dhe kotësive.
10. Është hulumtues, meditues dhe studiues i realitetit, i kohës në të cilën ai jeton si dhe i gjërave që sillen e qarkullojnë rreth tij në shekullin në të cilin ai jeton e vepron!
11. Nuk i plagos dhe nuk i lëndon njerëzit, nuk i tall e nuk i nënçmon ata, ka pamje tërheqëse dhe brendi të ngrohtë.

Çelësi i Suksesit nga Aid El Karni | Përktheu Agron Islami

PIKASJET E NJË DIJETARI LIDER

1. Vepron me atë që di. I shfaqen bekimet e diturisë. Posedon sinqeritet dhe dëlirësi në raport me Zotin e tij, qoftë haptazi apo fshehurazi.
2. Është i dobishëm për njerëzit, lë gjurmë të mira tek ata që e rrethojnë, e shpërndan diturinë e nuk e fsheh atë.
3. Duron përballë të keqes që i bëhet, përballë rëndesës që i shkaktojnë mendje ngushtët dhe është modest me ta.
4. Është asket në këtë botë, e kërkon atë që është te Allahu, shmanget nga ajo që mbaron dhe lakmon atë që s’mbaron.
5. Është i pajisur me edukatë të bukur, me atribute të ndershmërisë. Ka natyrë paqësore me çdo kënd që e fyen dhe ofendon.
6. Ka ambicie të lartë për të shkruar e përpiluar, për t’i edukuar brezat dhe për të sjell reforma.
7. Heq dorë nga imitimi dhe mbështetet në dy argumente: Kuranin famëlartë dhe hadithin pejgamberik.
8. Posedon energji për thellim në dije duke analizuar faktet, hulumton qëllimet e fesë dhe tenton t’i kapë enigmat e saj.
9. Përpiqet në kërkim të së vërtetës dhe shkrin gjithë mundin për ta njohur të vërtetën.
10. I’u shmanget thënieve anormale dhe citateve të çuditshme, haditheve të shpifura dhe ngjarjeve të rreme.
11. Ka njohuri për realitetin e tij dhe të kohës së tij dhe jeton me ato që gjenden në mjedisin e tij.

Çelësi i Suksesit nga Aid El Karni | Përktheu Agron Islami

CILËSITË E STUDENTIT TË SUKSESSHËM

1. Studenti i suksesshëm ka ambicie dhe nuk njeh kthim prapa, ai ka entuziazëm dhe dëshirë dhe nuk ngurron e as ka lëkundje, i pajisur me një vullnet të pashoq dhe kujdes ndaj të dobishmes.
2. Njohuritë e tij janë frytet e dijenisë së virtytshme, fundi i tij është i lavdëruar, kurse rezultatet e tij janë frymëzuese.
3. Përfiton diturinë në mënyrë të përshkallëzuar, fjalë pas fjale, temë pas teme, kapitull pas kapitulli.
4. Ka konsideratë ndaj prioritares. Fillon me më të rëndësishmen. Aplikon për të njohur thelbin e dijeve, përpara se t’i njoh degët e tyre.
5. E shfrytëzon kohën qysh në djalëri dhe në rininë e hershme.
6. Specializon në artin që e ka pasion, përqëndrohet me gjithë qenien e tij në mënyrë që të shfaqet talenti i tij dhe të shkëlqejë.
7. Ben larmi në metodat e nxënies së diturive. P.sh, mëson nga i dituri, lexon libra, sodit, dëgjon emisione, ndjek predikime dhe debate.
8. Bën përsëritje të informacionit të shënjestruar, zbërthen çështjet studimore dhe zhytet në dituri.
9.I jep rëndësi risive dhe kreativitetit, kurse heq dorë nga imitimi dhe stimulimi.
10. Shpreh interesimin dhe bën xhiron nëpër artet e tjera përveç specializimit të tij, me qëllim për të pasur në kokën e tij ide për to. Vëzhgon njohuritë që janë risi të kohës.
11. Për të bërë klasifikime në artin e tij, kërkon dhe rishqyrton në çdo kohë.
12. Aktivitetet i ndërton sipas asaj që pëlqen, stimulon dhe lejon feja. Kjo është padyshim kapital i madh.

Çelësi i Suksesit nga Aid El Karni | Përktheu Agron Islami

DEMBELIZMI – RRUGA E DËSHTAKËVE

Dembelia është barrikadë në rrugën drejt suksesit. Kush i nënshtrohet asaj i është nënshtruar papunësisë dhe kotësisë. Dembelët nuk bëjnë kujdes tek shohin karavanin e jetës duke i’a mbathur me të katra. Nuk e degjojnë thirrësin duke ftuar drejt lavdisë së jetës nga mëngjesi gjer në darkë?! Profeti Muhamed a.s. gjithmonë lypte mbrojtjen e Zotit nga dembelia dhe përtacia.

Kur të shkruash, përqëndrohu në atë që je duke shkruar. Mendo thellë dhe shkruaj bukur. Që të lindë një fjali, një artikull apo një libër me vlerë, shkruaje me ambicie dhe me një frymë të re!

Kur të ndërtosh apo të krijosh diçka, apo të futesh në profesionin që ta ka ënda, futu aty me plot vullnet dhe dinamizëm, për të dalë sa më i fituar!

Dembelët nuk kanë në shpirtrat e tyre as edhe një grimcë entuziazmi dhe gjallërie. Ata kanë trupa por jo edhe shpirtra, ndaj radhiten me të vdekurit.
Prej tyre s’ka as fjalë e as vepër, as të re e as hulumtim, as produkt e as prodhim, as hapërime as zgjim. Ata janë si një libër të cilin nuk e lexon dot asnjëri, për shkak se është pa shkronja, pa fjalë, pa shpirt dhe pa risi. Ata janë si shtyllat që mbajnë raftet e librave.
Mos thuaj unë nuk mundem, as mos thuaj s’kam aftësi, por orvatu, provo, analizo, përpiqu sepse nuk dihet tek cila pjatë me ushqim rri i fshehur bekimi. Mos thuaj nuk është koha e përshtatshme, sepse ti je pjesë e asaj kohe. Zgjohu dhe bëhu vigjilent, mbase nuk i dihet, e përfundon atë vepër të cilën nuk do kishe mundësi ta bësh sikur edhe tetëdhjetë vite jetë t’i kesh. Mos u justifiko, sepse justifikimi është postulati i të vdekurve!

Çelësi i Suksesit nga Aid El Karni | Përktheu Agron Islami

I SUKSESSHMI NUK PRET RRETHANAT

Të suksesshmit, falë ambicies dhe vendosmërisë së tyre, Allahu u’a lehtëson vështirësitë dhe u’a akomodon rrethanat. Ndërsa përtaci, dështaku, justifikohet me rrethanat dhe peripecitë e motit dhe me gjendjen e tij të humorit.
Allahu i Madhërishëm për hipokritët shpalli:
“Thanë: Mos dilni në nxehtësi! Thuaj: ‘zjarri i Xhehenemit është edhe më i xehtë, nëse marrin vesh!” (Teube: 81)
I suksesshmi mbështetet në Allahun e Madhëruar dhe atë nuk e pengojnë rrethanat drejt projekteve të tij ambicioze e të fuqishme. Ndërsa të dobëtin, të mundurin, atë çdo rrethanë e sterilizon.

Do të gjesh te ai një listë të përbërë nga rrethana të vështira, që sipas këndvështrimit të tij e pengojnë atë për të fituar dituri, njohuri, ngjitje në çështjet e larta, hamendësim për të marrë përsipër obligime të vështira.
Merr shembull çështjen e memorizimit të Kuranit:
Njoh të rinj, të cilët prej vitesh premtojnë, betohen, zotohen se kanë për ta memorizuar Kuranin, kur t’i shërohet nëna apo kur t’i përfundojë studimet fakultative. Kthehet në qytet, e harxhon pushimin veror dhe tek ai akoma gjen arsyetim. Ndërsa s’kupton se ajo arsye është e shtënë e dështimit, disfatës, mundjes dhe rrëzimit.
“..Lëri ata që të hanë e të kënaqen dhe le t’i mashtrojë shpresa; kanë për ta kuptuar!” (Hixhr: 3)

Mos prit rrethanat të të përshtaten ty, sepse ato askujt nuk i’a ofrojnë këtë!
Udhëheqësit, çlirimtarët, të mëdhenjtë, dijetarët shpikësit kanë patur rrethana njëjtë si të tuat, madje edhe më të rënda. Disa prej tyre lëngonin nga sëmundja, nga uria, nga varfëria. Dikujt i vdiqën të afërmit, dikush u sulmua nga armiqtë dhe ziliqarët, disa mbetën të vetmuar në rrugët e jetës. Por ata duruan dhe vazhuan më tutje.

Të ngushëlloftë Allahu në sukses dhe shquarje, nëse ke mbetur peng duke pritur rrethanat dhe kushtet e përshtatshme. Kur do t’i vjelësh dobitë e jetës? Kur është dimër, bën uff nga të ftohtit, kur është verë bën uff nga të nxehtit, ndërsa përsëritja e diturisë të shkakton molisje, memorizimi të sjell bezdisje, ndërsa puna të shkakton vuajtje?
Kinezët kanë një fjalë të mençur: “i uluri mbi tokë nuk rrëzohet’, ai në të vërtetë i rrëzuar është. Nga ku të rrëzohet, kur ai nuk është ngjitur në kodër e as nuk ka hipur në maje. Po mund të rrëzohet ai që ngjitet në majet e larta të Himalajeve, në Alpe dhe ai që ka fluturuar si shqiponja në gjurmim të lartësive.

Kur u takuan gomari dhe kali, ky i fundit i tha kalit: Ngadalësoje pak vrapimin, pasi e ke lodhur veten? Kali i’a ktheu: “Unë vetëm kur vrapoj shpejt mbretërit hipin mbi shpinën time, ndërsa ti kur ngadalëson ecjen, telë vënë mbi shpinë dru dhe mbeturina.”
Hiena e provokoi luanin duke i thënë: “Unë rri në vendin tim dhe gjahu më vjen në gojë i gatshëm, dhe siç e sheh trupin tim, është i trashë dhe i bollshëm. Ndërsa ti o luan, e han gjahun tënd mbasi je mpakur”. Luani i’a ktheu:
Ti hane cofëtina dhe ngordhësira të kalbura dhe me këtë je e lumtur, kurse unë nuk gjuaj vetëm kafshë të bukura, të trasha, të gjalla dhe të majme.”
Shumë prej njerëzve lënë virtytet, braktisin veçoritë e mira, heqin dorë nga kërkimi i diturisë dhe lartësimi duke u arsyetuar se rrethanat nuk i’u ndihmojnë. Apo se ato janë kundër tyre!!! Tani në këtë momente, po e kujtoj një pasanik në Bagdad, i cili u takua me E’amashiun, hadithologun e madh. Kur ky i fundit e transmetoi një hadith të të Dërguarit të Allahut, pasaniku i Bagdadit i tha:”Nuk e kemi dëgjuar këtë më herët nga etërit tanë?” E’amashiu i’a ktheu: “Të paska mbajtur larg tij loja e kënaqësia dhe shtrati i mëndafshtë!”
Në Sahīhun e Muslimit tregohet se Ibn Mesudi ka thënë: “Isha para migrimit në xhami, duke u falur i vetmuar dhe takova dy njerëz, të trashë barkmëdhenj. Barqet e tyre me plot dhjamë, kurse mendjet e tyre me pak inteligjencë.
Njëri prej tyre i thoshte tjetrit: “A thua na dëgjon Zoti ynë kur ne flasim?” Tjetri i’u përgjigj: “Na dëgjon kur e ngremë zërin, por jo edhe kur pëshpëritim”.

Çelësi i Suksesit nga Aid El Karni | Përktheu Agron Islami

VRITE FJALËN ME VEPËR!

Lëri punët e tua të flasin për ty, ndërkohë ti vetë, vëri dry gojës!
Mos hidh fjalime në tubime duke folur për të arriturat e tua, titujt, diplomat, epërsitë dhe mirënjohjet që të janë dhënë. Sepse do të takohesh me përgënjeshtrues dhe ziliqarë, do të jesh i ironizuar dhe i përbuzur. Por, prezanto dije të unifikuar, edukatë të lavduar, kreativitet të shkëlqyer që i kënaqin sytë e shikuesve. Jep shembull të gjallë, me jetë dhe me frymë, nëpërmjet moralit tënd të lartë, atributeve tua të respektuara. Ato, në të vërtetë, janë dëshmia jote më e madhe që dëfton për piedestalin tënd.

Dështakët janë njerëzit që kanë më shumë fjalë dhe pak punë, flasin për projekte dhe plane iluzioniste, arritje ëndërrimtare që nuk prekin fushën e realitetit, në mënyrë që të fitojnë admirimin e të tjerëve. Ndërsa, në të vërtetë ata s’fitojnë gjë tjetër veç nënçmimin!

Sikur të mjaftonte vetëm kjo, por ata baltës i gjuajnë baltë, shpërndajnë kudo që shkojnë fjalë fëmijësh dhe thashetheme, e shtyjnë jetën me fjalë pafund. E lënë përveshjen në oqeanin e fjalëve. Shoqërisë së tyre nuk i dhanë gjë tjetër pos ujit që nuk shuan etjen e as’heq papastërtitë.

Kur njerëzit e suksesshëm ofrojnë rezultate fantastike e magjepsëse, bëjnë që të gjithë shikimet të kthehen nga ata dhe të mbeten tek ata. Ta rrëmbejnë simpatine, nxisin duartrokitjen, ndezin dritat dhe lënë njerëzit gojëhapur.
Gjendja më e rëndë mendore është kur njeriu lirohet nga puna, sepse ai atëherë ngjan si vetura që ecë shpejt pa shofer në drejtim të greminës dhe në fund përplaset trishtueshëm.

Ki kujdes lexues i dashur, hiq dorë nga fjalët që nuk sjellin vepra, menjanohu kohës që kalon bosh ku zihen dhe piqen thashethemet dhe muhabetet që rëndojnë shpirtin, që e prishin rehatinë. Motivo vetveten për t’u zgjuar e ngritur për të bërë vepra të frytshme e të lavdishme. Mos ri i varur për litarin e kotësisë apo ta persekutosh frymën tënde, duke ndjekur të mirat dhe të këqijat e dunjasë.

Ngrihu, tani, menjëherë, shfleto, lexo, shkruaj, bëj dhikr, fali dy rekate, përmende Zotin, rendite bibliotekën tënde ose pastro dhe ndrysho pamjen e shtëpisë. Ofroj tjetrit ndonjë dobi që ta kapërcesh zbrazëtinë që nuk është më pak se një ferr.

Jeta nuk i njeh e as i përmend ndonjëherë njerëzit e kotit, të rraskapiturit në qefinët e tyre, por ajo i bën shembull mendjendriturit punëtorë; ata që ngjiten në shkallët e lavdisë shkallë pas shkalle; ata që lënë mesazhin e tyre në jetë: ata që përpiqen për ta plotësuar strukturimin dhe krijimin e tyre; ata që kërkojnë meritën dhe të drejtën; ata që i përgjigjen me plot entuziazëm dhe vullnet pyetjes hyjnore:
“A mos mendon njeriu se do të lihet pa përgjegjësi?” (Kijameh: 36).
Atëherë mbyll gojën dhe vepro.
Nxirr në dritë orvatjet e tua të mishëruara me sukses. Shkrije energjinë pozitive, digje energjinë negative dhe do të shohësh se si ndërgjegjet e gjalla të ftojnë dhe vlerësojnë veprat e tua fisnike. Ndërsa njerëzit janë dëshmitarët e Allahut në tokë. Thuaji çdo smirëkeqi:
“Përgjigja është në atë që sheh, pa dëgjuar gjë nga goja ime.”

Çelësi i Suksesit nga Aid El Karni | Përktheu Agron Islami

Atëherë kur shpirtrat janë të mëdhenj

Ambicia është një aspiratë e vazhdueshme, një këmbëngulje për ngjitje, një përpjekje për
plotësim, ajo është sfiduese e egos epshore dhe rezistencë e pa kompromis përballë çalimeve të jetës. Ajo i përgjigjet thirrjes për lavdi, zërit të arsyes, britmës për ringjallje: Ejani në shpëtim!
Ambicia lind me fëmijën, ushqehet me qumështin, gjahu i saj kurrë nuk shpëton. Ajo është kalë garues që nuk gremiset, është shpatë vezulluese që kurrë nuk del huq. Ajo rrjedh si furtunë dhe ecë si re. Mos e lë këtë furtunë të të ikë, derisa të të dërgojë në planetët e larta. Derisa të të hipë mbi kuajt e mbretërve. Aroma e saj zgjat me muaj, njeriu me ambicie e përçmon injorancën, e hedh poshtë padrejtësinë, e refuzon ankesën, e braktisë imitimin.
Me ambicie njeriu ngjitet në botën e përjetësisë në mbretërinë e shpëtimit, në ulëset e fisnikëve. Ambicia është një ndëshkim që nuk mbaron. E them këtë ngase ajo është çarëse, shqetësuese, djegëse dhe zgjuarëse.
Disa urtarë kanë thënë: “Nga njeriu ngelet vetëm mishi dhe gjaku, nëse s’ka ambicie”.
Ai që është stolisur me ambicie të lartë, i tejkalon muret e aspiratave. I shembë krizat, sepse ai njeri është gjithmonë në ngutje dhe nxitim, nuk i bëjnë përshtypje rrethanat e as nuk ndalon në ndonjë pengesë.

Ambicia më e ndershme dhe vendosmëria më e famshme është që njeriu të arrij ta fitojë dashurinë e Zotit.
Të arrijë dijeni gjigante dhe ta shpërndajë atë. Të bëhet asket me të përkohshmen dhe lakmitar i pangopshëm i së përhershmes, ta bëjë jetën udhëtim për fitore, anije për shpëtim.
Kujt i është dhuruar mendje udhëheqëse, Uni paepur dhe aspiratë e pashmangshme, ai është kapur fort për suksesin.
Ambicia është zjarr që patjetër i duhet lëndë djegëse. Dikush e ushqen atë me dashuri dhe nuk pushon derisa të fitojë, edhe nëse i fluturon koka dhe me gjakun e tij ngjyrosen shpatat.
Dikush është i pasionuar pas pasurisë, bredh nëpër qytete, bëhet çdo ditë më i zellshëm në ndjekjen e saj, gjersa më në fund e kap.
Dikush ka prirje për asketizëm, miqësohet me teshat e rëndomta duke e privuar egon e tij nga ëndjet e shumta.
Tregohet i zellshëm në devocion derisa ta vendos kurorën e prestigjit.
Dikujt i pëshpërit zemra për të kërkuar dijeni dhe për t’u thelluar në shkencë. Ai në këtë bëhet shërbëtor i papërtueshëm, duke u djegur në flakën e pasionit. Ëndrra e tij është dituria, synimi i tij njohuria dhe bisedat e tij janë kryeput shkencore tek rri ulur, shtrirë apo në këmbë.

Çelësi i Suksesit nga Aid El Karni | Përktheu Agron Islami

SODITJA NDËRMJET RËNKIMIT DHE ZHURMËS

Kurani i lavdishëm ka treguar se zbrazëtia mendore dhe largimi nga rrëmujat është metodologji efikase për të menduar dhe soditur.

I Lartmadhërishmi ka thënë: Thuaj: “Unë ju këshilloj vetëm me një gjë: Për hir të All-llahut të angazhoheni sinqerisht dy nga dy ose një nga një, e pastaj të mendoni thellë (që ta kuptoni) se shoku juaj (Muhammedi) nuk ka ndonjë çmendje. Ai nuk është tjetër vetëm t’ju tërheqë vërejtjen për një dënim të ashpër (nëse nuk besoni)”.
Kuptimi i ajetit është:
“O Muhamed! Thuaju jobesimtarëve mes kurejshëve, atyre të cilët përgënjeshtruan mesazhin tënd, dhe menduan se të ka goditur çmendia. Unë ju tregoj një rrugë që të analizoni. Vetmohuni secili prej jush, deri në kufirin e mundësisë, ose dy veta të mblidhen bashkë. Kështu që të kenë mendim më të udhëzuar dhe mendje më të qetë, larg nga populli. Pastaj mendojini çështjet në mënyrë të paanshme”.

Ideja e përkushtimit ndaj një talenti dhe zbrazja e energjisë në perfeksionimin e saj është një art rreth të cilit janë unifikuar të gjithë të mençurit e botës dhe yjet e saj.
Për më tepër Robert Green në librin e tij Si të kapesh për rripin e forcës, shkruan një thënie të bukur: “Një lopë e majme është më e mirë se shtatë qengja!”

Të gjithë fisnikët dhe gjenitë kanë preferuar vetminë dhe të menduarit e thellë, madje poeti italian Dante ka thënë: “Vetmia është mbretëria e mendimeve”.
Ndërsa në librin tim Krenaria e vetmisë kam grumbulluar thëniet dhe mendimet e mëdha të thëna nga gojët dhe të shkruara nga lapsët e të ndershmëve, letrarëve dhe të urtëve, në lidhje me dobinë e vetmisë.

Kështu që kam konstatuar se çdo njëri i cili ka lanë mbas vetes një projekt dhe vepër të përjetshme, atë e ka lemuar në izolim dhe vetmi. Ja p.sh. përkujto Imam Ebu Hamid Ghazaliun i cili në një udhëtim të gjatë e shkroi librin gjigant ‘Rigjallërimi i shkencave fetare’, vepër kjo që lindi falë largimit nga përzierja me njerëzit.
Ndërsa në librin e tij “Një udhëtim i gjatë për në liri”, Nelson Mandela shkruan: “Mbasi dola nga burgu e humba kënaqësinë e të menduarit dhe të soditurit”.

Njeriu më i mirë i të gjithë bijve të Ademit a.s, Muhamedi a.s. vetmohej në shpellën e quajtur Hira dhe këtë kulturë e praktikonte përpara se t’i shpallej Kurani.
Me netë të gjata qëndronte i vetmuar, i izoluar, pa askënd, duke adhuruar dhe soditur. Derisa, Allahu i madhërishëm e nderoi me shpallje. Ndërsa kur e pyeti njëri prej shokëve të ti, ashtu siç gjendet në koleksionin e Tirmidhiut: “Ç’është shpëtimi?” Ai i tha: “Mbaje gjuhën tënde, përkushtoju shtëpisë tënde dhe qaj për mëkatin tënd!”

Kur nisën trazirat e El-Eshâthiut me Haxhaxhin, Sh’abiu i’a mësyu në shkretëtirë, ndërkohë që ishte një dijetar kolosal, dhe kur e kapi Haxhaxhi e pyeti: “Ku ishe o Sh’abij?”Ai i tha: “Isha atje ku thotë poeti:
“Uluriu ujku dhe u familjarizova me ulërimën e tij,
Por kur njeriu zë lëshoi, gati sa nuk kam fluturuar.”
Në librin Dashnorët e librave të shkruar nga el-Ferhaniju lexova një thënie që i atribohet tregimtarit botëror rus Leo Tolstoi, i cili thoshte: “Kënaqësia ime është të jem i vetmuar në një dhomë të zbrazur bashkë me librat e mi”.

Ndërsa Ibn Xheuziu në Gjuetia e meditimeve shkruan: “Nuk njoh diçka më të lëvduar, më të ndershme dhe më të lumtur për dijetarin se sa izolimi i tij me librat”. Po ashtu këtë e thotë edhe poeti i madh Mutenebbiu: “Në të gjitha kohërat, shoku më i mirë është libri”.

Çelësi i Suksesit nga Aid El Karni | Përktheu Agron Islami

1...513514515...700 Faqja 514 nga 700

Na ndiq

Moti