Nëse një mysliman dëshiron të hapë një llogari bankare për të ruajtur paratë e tij ose për t’iu transferuar paga e tij, obligohet që këtë ta bën në një bankë islame – nëse diç e tillë gjendet në vendin e tij.
Nuk lejohet të hapet një llogari në një bankë të ndërtuar në interes, nëse në vendin e tij gjendet bankë islame. E nëse në vendin e tij nuk ka bankë islame, dhe ai është i nevojshëm për shërbime bankare dhe nuk ka zgjidhje vetëm se të hap llogari në bankë që punon me interes, në këtë rast është e lejuar të hapet llogari, të deponohen të hollat që ka nevojë për ta dhe ti transferohet paga në llogarinë e tij.
Kushtëzohet që llogaria të jetë një llogari rrjedhëse sepse e njëjta është llogari për transaksione që nuk krijon interes, ndërsa është e ndaluar hapja e llogaritë e kursimit dhe llogaritë e depozitave të afatizuara.
Xhabiri (Allahu qoftë i kënaqur me të) tregon se i Dërguari i Allahut ﷺ e mallkoi atë që e merr kamatën, atë që e jep, atë që e shkruan dhe dy dëshmitarët e saj, si dhe ka thënë: “Të gjithë këta janë të barabartë (në mëkat).”
Ndërsa sa i përket deponimit të të hollave – gjë që do i sjell interes, nuk lejohet, përveç nëse nuk ka zgjedhje tjetër për mbrojtjen e të hollave dhe frikësohet se do i dëmtohet pasuria.
Thotë Allahu i Madhëruar:
“…e Ai ju ka shpjeguar ç ‘është e ndaluar, përveç se kur jeni në shtrëngesë…” (El Enam:119)
Nëse detyrohemi të deponojmë të hollat në bankë, e pastaj banka na cakton një sasi interesi që sipas tyre na takon neve si kompensim me deponimin, si duhet vepruar?
Çdonjëri që është i detyruar të deponojë të hollat në bankë, e pastaj i jepet një sasi interesi, është i detyruar të largojë nga vetja e tij atë duke e dhënë për të varfrit dhe nevojtarët ose duke e shpenzuar për mirëqenien e përgjithshme të myslimanëve, si shkolla, spitale dhe projekte të tjera, dhe në asnjë mënyrë nuk lejohet që personalisht të përfitojë nga interesat.
Thotë Allahu: “O besimtarë! Keni dro Allahun dhe hiqni dorë nga kamata, nëse jeni besimtarë të vërtetë. (278) E, nëse këtë nuk e bëni, ta dini se do të hapet luftë nga ana e Allahut dhe Pejgamberit të Tij. Nëse pendoheni, atëherë juve u takon pasuria juaj (pa kamatë). Në këtë mënyrë nuk dëmtoni askënd e as nuk dëmtoheni vetë.” (ElBekare: 278,279)
Ndërsa në hadithin e Semure ibn Xhundub, në ëndrrën që pa i Dërguari (alejhi salatu ues selam), ndër tjerash tha:
“Vazhduam rrugën dhe arritëm te një lumë, ndërkohë, mendoj se ka thënë edhe: i kuq si gjaku, në të cilin ndodhej një njeri duke notuar, kurse një tjetër në breg kishte mbledhur plot gurë para vetes. Ky që ishte në lumë notonte sa notonte dhe, kur afrohej për të dalë, ai që kishte mbledhur gurë pranë vetes ia hapte gojën dhe i fuste një gur, e në atë rast ai kthehej dhe vazhdonte notin. Sa herë që shkonte aty, ai ia hapte gojën dhe i fuste një gur. Unë pyeta: “Ç’është puna e këtyre?” Ata thanë: “Vazhdo! Vazhdo!”
Deri kur tha: “Ndërkaq, njeriu, të cilin e pe duke notuar në lumë dhe i futeshin gurë në gojë, ai është kamat ngrënësi.”
Në përfundim, këshillohen besimtarët që të shmangen nga transaksionet dhe kontratat që sjellin interes, por njëherë edhe të mbledhin forcat që të arrijnë të bëjnë zgjidhje me të cilat Allahu i Madhëruar do jetë i kënaqur, dhe do jenë në dobinë e komunitetit të myslimanëve.
Përgatiti: Senad Ramadani
