Ekziston një nevojë që të studiohen bazat e sjelljes në ekonominë islame, duke ndjekur një qasje ndërdisiplinore. Bindja se individët tregojnë kujdes për të tjerët dhe nuk veprojnë vetëm për përfitime personale është një nga shtyllat themelore të ekonomisë islame. Është pikërisht kjo bindje që e dallon ekonominë islame nga ajo perëndimore. Me rëndësi të veçantë është edhe bindja se arsimi mund të mbështesë dhe promovojë sjelljen altruiste, se mund ta bëjë njeriun të punojë për të mirën shoqërore edhe nëse kjo përfshin një sakrificë të fitimit personal. Ekonomisti ka nevojë për njohuritë e psikologjisë dhe sociologjisë si dhe ato të historisë dhe antropologjisë për një studim të duhur të këtyre supozimeve. Një studim i tillë mund të përcaktojë gjithashtu kufijtë brenda të cilëve mund të funksionojë parimi i kujdesit për të tjerët. Është ekuilibri midis dy parimeve në dukje të kundërta të interesit vetjak dhe altruizmit që mbështet strukturën e ekonomisë islame, me njohjen e qartë të pronës private dhe theksin e madh që i jepet qëllimit publik. Një qasje ndërdisiplinore është e nevojshme për të shpjeguar pasojat e konfliktit dhe për të treguar mënyrat se si mund të zgjidhen situatat konfliktuale. Ekziston një bollëk i literaturës së fikhut që ka lidhje me këtë çështje.
