Islami është një mënyrë e tërë e jetës dhe Udhëzimi i Allahut shtrihet në të gjitha fushat e jetës sonë. Islami ka dhënë rregulla të hollësishme për jetën tonë ekonomike, e cila është e balancuar dhe e drejtë. Muslimanët duhet të pranojnë se pasuria, të ardhurat dhe mallrat materiale janë pronë e All-llahut dhe se ne jemi thjesht besimtarë të Tij. Parimet e Islamit synojnë krijimin e një shoqërie të drejtë ku të gjithë do të sillen me përgjegjësi dhe ndershmëri.
Parimet themelore të sistemit ekonomik islam janë:
- Muslimanët nuk duhet të merren me interes. “Ata që hanë kamatën, nuk do të qëndrojnë … All-llahu ka lejuar tregtinë dhe kamatën e ka ndaluar … All-llahu do të privojë kamatën e të gjitha bekimeve, por do të japë rritje për veprat e bamirësisë …” (Kur’ani 2: 275- 6). “O ju që besuat, mos blini armiqësi, dyfishohuni dhe shumëfishoheni, por kinie frikë All-llahun, që të mundeni me të vërtetë” (Kur’ani 3: 130) Ky ndalim është për të gjitha transaksionet e bazuara në interesa, qoftë dhënia apo marrja Muslimanëve apo jomuslimanëve. Është transmetuar se Profeti Muhammed ( as ) i ka mallkuar ata që paguajnë interes, ata që e marrin atë, ata që shkruajnë një kontratë të bazuar në të dhe ata që dëshmojnë një kontratë të tillë.
- Është e ndaluar të fitosh pasuri ose pasuri nga mashtrimi, mashtrimi, vjedhja ose gënjeshtra të tjera. “… Jepi vetëm masën dhe peshën dhe mos i mohoni nga njerëzit gjërat që i takojnë dhe mos bëni keq në tokë pasi të jetë vendosur në rregull. Kjo do të jetë më mirë për ju nëse keni besim” (Kur’ani 7:85).
- Është veçanërisht e urryer për një kujdestar që të marrë nga pasuria e jetimit. “Të jetimëve ua kthejnë pronën e tyre (kur të arrijnë moshën e tyre), mos i zëvendësoni gjërat tuaja të pavlera për të mirat e tyre dhe mos e hani pasurinë e tyre duke e përzier atë me të tuajën, sepse ky është me të vërtetë një mëkat i madh” a 4: 2).
- Të ndaluara janë fitimet nga lojrat e fatit, llotaritë, dhe prodhimin, shitjen dhe shpërndarjen e alkoolit. “O ju që besoni, pesticidet dhe bixhozi, sakrifikimi i gurëve dhe paragjykimi me shigjeta janë një gjë e neveritshme për veprën e dreqit të Satanait. Largohuni nga kjo neveritje që të mund të përparoni” (Kur’an 5:90).
- Është e paligjshme të grumbullosh ushqim dhe nevoja të tjera themelore. Gjithkush duhet të marrë atë që u nevojitet dhe jo më shumë. “Dhe le të mbeten ata që i përmbahen dhuntitë që All-llahu i ka dhënë prej hirit të Tij, mendojnë se është mirë për ta, jo, do të jetë më e keqja për ta. Dita e gjykimit , All-llahut i takon trashëgimia e qiejve dhe tokës, dhe All-llahu është i mirinformuar me gjithçka që punoni “(Kur’an 3: 180).
- Një musliman duhet të jetë përgjegjës në shpenzimin e parave. Ekstravaganca dhe mbetjet janë shumë të dekurajuar. “[Shërbëtorët e All-llahut janë] Ata që, kur shpenzojnë, nuk janë të tepruara dhe jo të shqyer, por mbajnë një ekuilibër të drejtë mes këtyre ekstremeve” (Kur’ani 25:67). “O bijtë e Ademit, mbani veshjen tuaj të bukur në çdo kohë dhe në vendin e lutjes, hani dhe pini, por mos e humbni atë nga e tepërt, sepse All-llahu nuk i do ata që humbin” (Kur’an 7:31).
- Muslimanët duhet të paguajnë Zekatin (lëmoshë) . “Dhe ata nuk janë urdhëruar vetëm për këtë: të adhuroheni All-llahun, duke i ofruar Atij përkushtim të sinqertë, duke qenë i vërtetë në besim, të vendosni namazin e rregullt dhe të jepni Zekatin dhe kjo është feja e drejtë dhe e drejtë” (Kur’ani 98: 5). Çdo musliman i cili zotëron pasuri, më shumë se një sasi e caktuar për t’i përmbushur nevojat e tij, duhet të paguajë një normë fikse zekati për ata që janë në nevojë. Zeqati është një mjet për të ngushtuar hendekun mes të pasurve dhe të varfërve, dhe për t’u siguruar që nevojat e të gjithëve janë përmbushur.
- Muslimanët inkurajohen të japin vazhdimisht në bamirësi. “All-llahu, me Të, është shpërblimi më i lartë, pra, kini frikë All-llahun sa të mundeni, dëgjoni dhe binduni, dhe shpenzoni për bamirësi për dobinë tuaj. të shpëtuar nga egoizmi i shpirtrave të tyre, ata janë ato që arrijnë prosperitetin “(Kurani 64: 15-16). Profeti Muhamed njëherë tha se “pasuritë e askujt nuk janë zvogëluar nga bamirësia”.
