Ministrat e financave të G20 mblidhen të Premten në Venecia, me krye të axhendës reformën globale të taksave ndërsa ekonomitë më të mëdha në botë kërkojnë të sigurojnë që kompanitë shumëkombëshe të paguajnë pjesën e tyre të drejtë.
Nën presidencën e Grupit 20 të Italisë, ministrat dhe bankierët qendrorë nga 19 vendet më të pasura dhe Bashkimi Evropian po takohen personalisht për herë të parë që nga bisedimet në Riad në Shkurt 2020, në fillim të pandemisë së koronavirusit.
Sekretari i Thesarit të SHBA Janet Yellen, shefi i Bankës Qendrore Evropiane (BQE) Christine Lagarde dhe ministri rus i financave Anton Siluanov janë midis atyre që mblidhen nën siguri të rreptë në Venecia.
Sidoqoftë, Kina dhe India kanë zgjedhur një prani virtuale në qytetin e lagunës, ku zona e Arsenalit është mbyllur nga turistët dhe vendasit për ngjarjen dy-ditore.
Vendet e G20 tashmë kanë nënshkruar një kornizë për reformën të rënë dakord më 1 korrik midis anëtarëve të Organizatës për Bashkëpunim Ekonomik dhe Zhvillim (OECD), veçanërisht për një normë globale të taksës së korporatës minimale prej 15 përqind.
Por ata tani po kërkojnë një marrëveshje politike që do të ndihmojë që marrëveshja – që synon t’i japë fund parajsave të taksave dhe të ndalojë përfitimet e kompanive globale ndërsa kombet konkurrojnë për të ofruar normat më të ulëta – të bëhet realitet.
Shkalla minimale është një nga dy të ashtuquajturat shtylla të reformës globale të taksave që kanë qenë në negociata për vite me rradhë.
Tjetri synon të taksojë shumëkombëshet atje ku ata bëjnë fitimet e tyre, jo atje ku kanë selinë e tyre, dhe u drejtohet veçanërisht gjigantëve të teknologjisë si Google, Amazon, Facebook dhe Apple, të cilët paguajnë nivele tallëse të taksave në krahasim me të ardhurat e tyre.
Sipas një drafti të marrë nga AFP të deklaratës përfundimtare, i cili është ende duke u diskutuar, ministrat e financave në Venecia do të “mbështesin” “marrëveshjen historike të OECD mbi një arkitekturë ndërkombëtare më të qëndrueshme dhe të drejta të taksave”.
– Ji realist –
Marrëveshja përfundimtare mbi normën minimale të taksave nuk pritet deri në takimin e samitit të udhëheqësve G20 në Romë në tetor.
Por bisedimet e Venecias janë një mundësi për të zbuluar detaje të mëtejshme dhe për të ushtruar presion mbi ata që nuk kanë nënshkruar ende në marrëveshjen e OECD, e cila deri më tani është mbështetur nga 131 vende.
RTL
Panama po mbështet një marrëveshje të reformës tatimore / © AFP / Dosje
Anëtarët e BE Estonia, Hungaria dhe Irlanda, të cilat kanë përdorur të gjitha nivelet e ulëta të taksave për të tërhequr investime, janë ndër pritjet.
Përkundrazi, disa vende po bëjnë presion për një normë më të lartë se 15 përqind, veçanërisht Shtetet e Bashkuara dhe Gjermania, por ka disa iluzione për shanset e tyre.
“Ne duhet të jemi realistë,” tha një burim i qeverisë gjermane. “Vendet e tjera tashmë kanë një problem me këtë nivel.”
Edhe nëse zbatohet një normë minimale, kjo nuk do të nënkuptojë domosdoshmërisht fundin e parajsave tatimore, vuri në dukje Giuliano Noci, profesor i strategjisë në shkollën e biznesit Politeknik të Milanos.
“Normat e fiksuara nga vende të ndryshme mund të ndryshojnë ende ndjeshëm dhe kështu që optimizimi fiskal mbetet në zemër të strategjisë së gjigandëve të teknologjisë dhe shumëkombësheve të tjerë,” i tha ai AFP.
– Mbështetje për vendet në nevojë –
Ministrat e G20 në Venecia pritet gjithashtu të mbështesin një iniciativë nga Fondi Monetar Ndërkombëtar (FMN) për të rritur ndihmën për vendet më të rrezikuara përmes alokimit të 650 miliardë dollarëve të të drejtave speciale të tërheqjes.
SDR-të janë asete rezervë ndërkombëtare të krijuara nga FMN-ja që u ofrojnë këtyre vendeve likuiditet shtesë.
Sipas draft deklaratës së G20, pjesëmarrësit e Venecias do të bëjnë thirrje për “kontribute nga të gjitha vendet në gjendje ta bëjnë këtë për të arritur një synim ambicioz në mbështetje të vendeve të prekshme” – pa fiksuar një shumë.
Shefja e FMN-së Kristalina Georgieva paralajmëroi këtë javë për një “divergjencë të thelluar” midis kombeve të pasura dhe të varfra, duke paralajmëruar pandeminë dhe dëmi ekonomik që rezultoi u kishte shkaktuar një “goditje të dyfishtë shkatërruese” vendeve më të varfra.
