Motivimi për mbijetesë. Psikologu Abraham Maslow thotë:
“Motivimi më i rëndësishëm për njeriun, është motivimi për ekzistencë.”
Motivimi për ekzistencë, është ai që e detyron njeriun të plotësojë nevojat e tij themelore, si ushqimi, uji dhe ajri, nga ku, nëse ka ndonjë mangësi në nevojat e tij themelore, është një shtysë themelore brenda trupit të njeriut, e cila lajmëron qendrat nervore në tru për këtë mangësi. Me shpejtësinë e lëvizjes së qelizave nervore, njeriu aktivizohet fizikisht, që të ketë shtysën apo motivimin që të bëjë diçka që duhet, për ta ngopur këtë mangësi, dhe kur ajo të realizohet, trupi kthehet në gje ndjen e tij të natyrshme.
Sjellim këtu një shembull për ta ilustruar këtë. Në pyje, luani dhe gazelja kanë një cilësi të përbashkët. Bashkë me fillimin e ditës në mëngjes, secili prej tyre nis të vrapojë me shpejtësi; luani e di se i duhet të vrapojë më shpejt se gazela më e ngadaltë, ose përndryshe do të ngordhë urie… edhe gazela e di se i duhet të vrapojë më shpejt se luani më i shpejtë, ose përndryshe ajo do të jetë pre e tij; madje, edhe nëse ata të dy nuk kanë dëshirë të vrapojnë, atyre u duhet patjetër të vrapojnë me nxitim, me qëllim që ta ruajnë ekzistencën e tyre.
Më lër të të pyes se, nëse kur je duke kaluar në rrugë, vëren papritur se një makinë vjen më shpejtësi, cili do të jetë veprimi yt? Natyrisht që do të vraposh me shpejtësi të madhe, apo jo?
Ose, nëse kthehesh në shtëpi pas një dite të lodhshme pune dhe nuk ke forcë të bësh asgjë e vendos të shtrihesh përpara ekranit të televizorit, por papritur dëgjon një zë që thërret “Zjarr!”, cili do të jetë veprimi yt? Sigurisht, do të largohesh që aty me gjithë shpejtësinë që ke. Por, nga të erdhi kjo forcë që pak më përpara mungonte? Përgjigjja është se ajo forcë u zgjua dhe u forcua.
Ndodhesha në Luiziana (Louisiana), në Amerikë, ku po mbaja një ligjëratë rreth “Motivimit psikologjik”. Entuziazmi e kishte mbushur sallën, e të gjithë po dëgjonin me vëmendje. Papritur u ndez sinjali i alarmit për zjarr, dhe të gjithë u shtynë të dilnin nga salla, që të shpëtonin jetën e tyre. Pas pak minutash, dëgjuam zërin e njërit nga përgjegjësit përmes autoparlantëve, i cili po kërkonte falje për ndezjen gabimisht të sinjalit, dhe pjesëmarrësit në ligjëratë u kthyen edhe një herë tjetër, me buzëqeshje në fytyrë.
Në vitin 1975, ndërsa unë dhe bashkëshortja ime Amal, ishim rrugës nga Egjipti për në Kanada, më kujtohet që kishim me vete dy mijë dollarë. Gjatë udhëtimit, na u desh të zbrisnim në një nga aeroportet e Europës, dhe duhet të prisnim atje për rreth pesë orë. Ndërsa prisnim, u sollëm nëpër dyqane dhe unë bleva dy orë dore, një për vete dhe një për bashkëshorten time, vlera e të cilave shkoi në njëmijë e tetëqind dollarë. Bashkëshortja ime më tha: Përse ky nxitim? Si do të mund të jetojmë vetëm me dyqind dollarë?
Unë i thashë: Vërtet që kjo është e pamundur, prandaj duhet gjetur punë sa më shpejt.
Dhe ngaqë ishim të etur për sukses, nga shtysa e nevojës për ekzistencë, gjetëm punë në më pak se katër ditë.
Në një nga ligjëratat e mia rreth energjisë njerëzore, njëri nga të pranishmit më pyeti: Nëse kemi të bëjmë me një person të sëmurë, i cili është duke dalë nga spitali, a mendon se motivimi për ekzistencë do të ketë ndonjë ndikim për të?
Përgjigjja ime ishte: Sigurisht! Për shembull, nëse kur ai po del nga spitali, vjen një qen i tërbuar dhe fillon të vrapojë pas tij, ky i sëmurë do të vrapojë më shpejt se çdo kampion vrapi!!!
Duke u nisur nga kjo, cilado qoftë mënyra e jetës tënde, nëse ekzistenca jote është në rrezik, ti do të zgjohesh dhe entuziazmi yt do të jetë më i fortë, me qëllim që ta shpëtosh veten.
Imagjino sikur ky entuziazëm do të vazhdonte gjithmonë me ty, si do të ishte forca jote, dhe sa rezultate të shquara do të realizoje bazuar mbi të?
