Algjeria ka rezerva të mëdha gazi, madje ka edhe shumë diell atje. A është kjo një zgjidhje që Gjermania të mos jetë e varur nga gazi nga Rusia? Ndoshta – në një moment. Por as Algjeria nuk është një partner ideal, shkruan DW.
“Potenciali është atje dhe shtrihet në shkretëtirën algjeriane. Vendi është tashmë një nga prodhuesit më të mëdhenj të gazit në botë dhe rezervat vlerësohen në katër trilion metra kub,” i tha ARD eksperti algjerian i energjisë Mourad Preure.
“Dhe potenciali i Algjerisë për shfrytëzim jokonvencional, pra fraking, është edhe më i madh: ne jemi në vendin e tretë në botë me rreth 20,000 miliardë metra kub.”
Bateri diellore nën qiellin e hapur
“Ne jemi një bateri diellore nën qiellin e hapur. Në 86% të zonës së jugut të vendit ndriçohen 3500 orë diell në vit, në veri janë vetëm 1650 orë. Për krahasim, Franca ka midis 1100 dhe 1400 orë diell në vit”, kujton ky ekspert algjerian.
E gjithë kjo është e vërtetë dhe kjo është arsyeja pse ish-kancelarja gjermane Angela Merkel ka vizituar disa herë Algjerinë, por pavarësisht kësaj, investitorët gjermanë dhe të huaj nuk po shtyhen më tej në këtë vend. Gazi algjerian tashmë po arrin konsumatorët në perëndim të kontinentit tonë – Spanjë, Portugali dhe Itali, por është e vështirë të arrihet një marrëveshje për projekte më të mëdha.
Stabilitet në këmbët e lëkundura
Problemi më i madh është sigurisht korrupsioni i rrënjosur në Algjeri, por edhe qëndrimi i qeverisë ndaj të gjithë qytetarëve që duan ditë më të mira për atë vend. Human Rights Watch liston të paktën 280 të burgosur politikë dhe lëvizja Hirak, e cila synon demokracinë në vend, preferon të këshillojë investitorët perëndimorë që të mos bëjnë biznes me këtë regjim. Sepse të gjitha fitimet shkojnë në xhepat e klikës në pushtet, ndërkohë që mjerimi mbretëron në vend, pohon një aktivist që dëshiron të mbetet anonim për gazetarët e ARD-së. Nëse fitimi do të shkonte për ndërtimin e shkollave, universiteteve, infrastrukturës dhe ekonomisë mjerisht të vjetruar, kjo do të ishte një histori tjetër, por si kjo …
Algjeria tashmë është jashtëzakonisht e varur nga shitja e gazit dhe naftës, të cilat janë një nga burimet më të rëndësishme të të ardhurave. Megjithatë, të ardhurat shkojnë për qytetarët e Algjerisë deri diku sepse shteti subvencionon ushqimin, strehimin dhe energjinë. Por paqja sociale e blerë në këtë mënyrë është në këmbë të lëkundura, pohon aktivisti.
Ndoshta në katër, pesë vjet …
Eksperti algjerian i energjisë Boukrif pretendon se vendi i tij ka qenë “gjithmonë një partner i besueshëm që i përmbahet marrëveshjes” dhe se, ndryshe nga vendet e tjera të pasura me lëndë djegëse fosile, “nuk ka probleme gjeopolitike” dhe konflikte. Por kjo nuk është aspak e vërtetë: Algjeria ka marrëdhënie jashtëzakonisht të tensionuara me Marokun fqinj, kufiri është mbyllur, madje edhe tubacioni që transporton gazin përmes Marokut në Spanjë është mbyllur. Kjo prek Marokun, por prek edhe konsumatorët evropianë, megjithëse Boukrif thekson se ekziston një tjetër tubacion nëndetës që të çon drejtpërdrejt në Evropë dhe përmes të cilit gazi algjerian rrjedh pa pengesa.
Por në çdo rast, nuk është realiste të konsiderohet Algjeria si një alternativë ndaj gazit nga Rusia në të ardhmen e parashikueshme. Edhe nëse investohen fondet e nevojshme për të rritur ndjeshëm shfrytëzimin dhe transportin drejt Europës, do të kalojnë vite përpara se pjesa e gazit algjerian në tregun europian të rritet ndjeshëm. Boukrif na siguron se kjo mund të jetë e mundur për katër apo pesë vjet./DW/
