Përcaktimi i çmimit nga oferta dhe kërkesa si thelbi i shkencës së ekonomiksit pranohet nga ekonomistët islam ashtu si nga të tjerët. E njëjta gjë vlen edhe për mjete si kurbat e indiferencës. Por kur bëhet fjalë për maksimizimin e dobisë nga konsumatorët dhe maksimizimin e fitimeve nga sipërmarrësit, situata ndryshon. Arsyeja kryesore pse kjo nuk mund të pranohej pa kualifikime dhe rezervime qëndronte në theksin mbi vlerat morale. U perceptua me të drejtë se maksimizimi i përfitimit privat mund të binte ndonjëherë në kundërshtim me diktatet e moralit. Ndonjëherë vlerësimet morale kërkojnë sjellje ose politika të ndryshme nga ato që rrjedhin nga kalkulimet ekonomike.
Meqenëse ekonomiksi islam parashikonte agjentë ekonomikë nën ndikimin e vlerave morale, ata refuzuan të pranonin analizën e bazuar në supozimin e ‘njeriut ekonomik’ si të vlefshme për të gjitha kohët dhe vendet. Askush nuk e kundërshtoi faktin se analiza ishte e aplikueshme në disa raste dhe vende. Në këtë mënyrë, ekonomiiks islam parashikonte sjellje ekonomike dhe politika ekonomike të frymëzuara nga morali, të cilat shërbenin për dy qëllime të dallueshme. Së pari, ajo tregonte se çfarë duhej të ishte e mundur të ndodhte, me sa më shumë agjentë ekonomikë që internalizonin vlerat islame. Së dyti, ajo ofronte një kritikë morale të ekonomisë moderne duke krahasuar dhe kontrastuar pasojat e sjelljes dhe politikave aktuale me rezultatet e pritura të sjelljes dhe politikave ekonomike të frymëzuara moralisht.
Kjo duket të jetë veçoria dalluese e ekonomiksit islam. Ai fokusohet në problemet që kanë një anë morale. Edhe pse çdo problem ekonomik mund të studiohet nga ekonomiksi islam, aty ku përfshihet morali, ajo ka për të dhënë një kontribut të veçantë. Brenda disiplinës së ekonomisë, ekonomiksi islam dallohet nga theksi i tij mbi moralin.
