Një tjetër çështje në lidhje me financimin me murabahah është fakti që çmimi i murabahah paguhet në një datë të mëvonshme. Shitësi/financuesi, natyrisht, dëshiron të sigurohet që çmimi do të paguhet në datën e duhur. Për këtë qëllim, ai mund t’i kërkojë klientit të ofrojë një garancion që e kënaq atë. Garancioni mund të jetë në formën e një hipoteke, një pengu, ose një lloj tjetër barre apo kufizimi. Prandaj, disa rregulla bazë për këtë garancion duhet të mbahen parasysh.
- Garancioni mund të kërkohet vetëm kur transaksioni ka krijuar një detyrim ose borxh. Nuk mund të kërkohet garancion nga një person që nuk ka krijuar ende një detyrim ose borxh. Siç është shpjeguar më herët, procedura e financimit me murabahah përbëhet nga transaksione të ndryshme që kryhen në faza të ndryshme. Në fazat e hershme të procedurës, klienti nuk krijon një borxh. Vetëm pasi mallrat t’i jenë shitur atij nga financuesi me kredi, lind marrëdhënia mes kreditorit dhe debitorit. Prandaj, mënyra e duhur në një transaksion murabahah është që financuesi të kërkojë një garancion pasi ta ketë shitur realisht mallin tek klienti dhe çmimi t’i jetë bërë atij i detyrueshëm, sepse në këtë fazë klienti krijon një borxh. Megjithatë, është gjithashtu e lejueshme që klienti të ofrojë garancion edhe në fazat e hershme, por vetëm pasi të jetë përcaktuar çmimi i murabahah. Në këtë rast, nëse financuesi mban në zotërim garancionin, ajo do të mbetet në rrezikun e tij, që do të thotë se nëse shkatërrohet para shitjes reale te klienti, ai ose duhet të paguajë çmimin e tregut të asetit të hipotekuar dhe të anulojë marrëveshjen e murabahah, ose të shesë mallin e kërkuar nga klienti dhe të zbritë çmimin e tregut të asetit të hipotekuar nga çmimi i shitjes.
- Është gjithashtu e lejueshme që vetë malli i shitur t’i jepet shitësit si garancion. Disa dijetarë mendojnë se kjo mund të bëhet vetëm pasi blerësi ta ketë marrë mallin në dorëzim dhe jo më parë. Kjo do të thotë që blerësi duhet ta marrë mallin në dorëzim, fizikisht ose konstruktivisht, nga shitësi, dhe pastaj t’ia kthejë atij si hipoteke, në mënyrë që transaksioni i hipotekës të jetë i dallueshëm nga transaksioni i shitjes. Megjithatë, pas shqyrtimit të materialeve përkatëse, mund të konkludohet se juristët e hershëm e kanë vendosur këtë kusht vetëm për shitjet me para në dorë dhe jo për shitjet me kredi.
Prandaj, nuk është e nevojshme që blerësi ta marrë mallin në dorëzim para se ta lërë atë si hipotekë tek shitësi. Kërkesa e vetme është që koha në të cilën prona konsiderohet e hipotekuar të përcaktohet qartë, sepse nga ai moment prona do të mbahet nga shitësi në një cilësi të ndryshme, e cila duhet të identifikohet qartë.
Për shembull, A i shet një makinë B-së më 1 janar për një çmim prej 5000 eurosh, që pagesën ta bëj më 30 qershor. A i kërkon B-së të japë një garancion për pagesën në datën e caktuar. B ende nuk e ka marrë makinën në dorëzim dhe i ofron A-së që ta mbajë makinën si peng nga data 2 janar. Nëse makina shkatërrohet para 2 janarit, shitja do të anulohet dhe B nuk do të ketë asnjë detyrim. Por nëse makina shkatërrohet pas 2 janarit, shitja nuk anulohet, por do të zbatohet rregulli për shkatërrimin e një pengu.
Sipas juristëve hanefi, në këtë rast, shitësi do të duhet të mbulojë humbjen e makinës deri në masën e çmimit të saj të tregut ose çmimit të rënë dakord për shitje, cilido që të jetë më i ulët. Prandaj, nëse çmimi i tregut të makinës ishte 4500 euro, ai mund të kërkojë vetëm pjesën e mbetur të çmimit të dakorduar të shitjes (pra, 500 euro në këtë shembull). Nëse çmimi i tregut të makinës është 5000 euro ose më shumë, ai nuk mund të kërkojë asgjë nga blerësi.
Ky është mendimi i shkollës juridike hanefi. Juristët shafi dhe hanbali mbajnë qëndrimin se nëse makina shkatërrohet për shkak të neglizhencës së marrësit të pengut, ai do të duhet të mbulojë humbjen sipas çmimit të tregut, por nëse makina shkatërrohet pa fajin e tij, ai nuk do të jetë përgjegjës për asgjë dhe blerësi do të duhet të mbulojë humbjen dhe të paguajë çmimin e plotë.
Është e qartë nga shembulli i mësipërm se zotërimi i A-së mbi makinën si shitës ka pasoja dhe efekte të ndryshme nga zotërimi i tij si marrës i pengut, prandaj është e domosdoshme që koha kur prona mbahet si peng të përcaktohet qartë. Përndryshe, do të ketë përzierje të roleve të ndryshme, gjë që mund të çojë në mosmarrëveshje dhe ta bëjë sigurinë të pavlefshme.
