Studimi i fikhut nga ekonomistët profesionistë po rezulton të jetë produktiv. Një shembull i kohëve të fundit është një riklasifikim i faktorëve të prodhimit bazuar në mënyrën se si punëtorët shpërblehen në përputhje me ligjin islam, domethënë, nëse ata paguhen me paga kontraktuale apo nëse ndajnë fitimet dhe mund të jenë gjithashtu të përgjegjshëm për humbjet. Ky klasifikim vendos punën me pagë, tokën, ndërtesat dhe makineritë në një grup. Kapitali financiar, sipërmarrësi dhe toka apo kapitali fizik, pronarët e të cilëve dëshirojnë t’i ofrojnë ato mbi bazë të ndarjes së fitimeve në vend që t’i japin me qira, vendosen në grupin tjetër. Ky klasifikim është më i rëndësishëm për një studim mbi shpërndarjen e të ardhurave sesa klasifikimi konvencional në tokë, punë, kapital dhe ndërmarrje, i cili fokusohet në prodhimin. Tani ekziston një ndërgjegjësim i përgjithshëm, nga ana e ekonomistëve myslimanë, se detajet e literaturës së fikhut janë të domosdoshme për të marrë një qëndrim mbi çështje të tilla si bursat e aksioneve dhe mallrave, spekulimet dhe shitjet me dorëzim të mëvonshëm, dhe të tjera.
Ekonomistët myslimanë shpesh e gjejnë veten në një pozicion ku fillimisht duhet të dëgjojnë biznesmenët, bankierët dhe njerëzit e financave dhe më pas të diskutojnë problemet e parashtruara prej tyre me dijetarët e Sheriatit, me qëllim këshillimin. Kjo mund të shpjegohet më së miri me shembullin e murabahës, e cila është një kontratë midis A dhe B, ku B do të blejë një mall të caktuar për A, të cilin A do ta blejë nga B me pagesë të shtyrë dhe me një rritje mbi çmimin e blerjes së B. Juristi e bazon opinionin e tij në tekste juridike që lidhen me propozime të ngjashme. Por ekonomisti e analizon çështjen në terma të ndikimit të sjellës dhe ndikimit institucional dhe efektit të saj mbi sistemin ekonomik në tërësi. Si lehtësia e biznesmenëve ashtu edhe interesi i përgjithshëm i shoqërisë janë të përfshira. Çështja kryesore është nëse kontrata është në harmoni me ndalimin e interesit, si në kuptimin e saj të drejtpërdrejtë ashtu edhe në thelbin e saj. Analiza e ekonomistit mund të ndihmojë në mbushjen e boshllëkut midis vendimeve juridike kontradiktore mbi këtë çështje.
Zhvillime të tjera ka të ngjarë të kontribuojnë gjithashtu në procesin e islamizimit të ekonomisë. Dhjetëra teza doktorature po shkruhen mbi tema që lidhen me ekonominë islame. Ato që realizohen në universitetet perëndimore mbikëqyren kryesisht nga profesorë jo-muslimanë. Tema më e njohur ka qenë bankimi islam, por në disa raste janë zgjedhur gjithashtu mendimi ekonomik dhe zhvillimi ekonomik. Ndërveprimi midis koncepteve profesionale dhe parimeve islame gjatë procesit të shkrimit të këtyre tezave ka të ngjarë të jetë produktiv. Tezat që përgatiten në kolegjet e Sheriatit të universiteteve të ndryshme islame priren të përqendrohen në tema të ekonomisë islame që përfshijnë detaje të fikhut. Ka përpjekje për t’i siguruar studiuesit mbikëqyrjen e një dijetari të Sheriatit si dhe të një ekonomisti. Edhe këtu, ndërveprimi midis studiuesit dhe dy mbikëqyrësve po hap mundësi të reja. Natyrshmëria unike e ekonomisë islame, e cila duhet të mbështetet si në studimet e Sheriatit ashtu edhe në ekonominë moderne, i bën këto eksperimente të denja për vëmendje.
Mësimi i ekonomisë islame në disa kolegje të Sheriatit, si në nivelin bachelor ashtu edhe në atë master, po sjell më afër ekspertizën në Sheriat dhe ekonomi si për studentët ashtu edhe për mësuesit. Këto programe ofrojnë një mjedis në të cilin mund të ndodhë një sintezë midis trashëgimisë islame dhe njohurive moderne në fushën e ekonomisë. Mësimi i ekonomisë në universitetet moderne në botën islame nuk ka shkuar përtej një kursi mbi sistemin ekonomik të Islamit, ndërsa pjesa tjetër e kurseve vazhdojnë të mësohen sipas linjave konvencionale. Megjithatë, edhe ky hap fillestar ka hapur një dritare për një ndërgjegjësim të ri mbi rëndësinë e Islamit në ekonomi. Nevoja për të futur konceptet dhe vlerat islame në kurset e tjera të ekonomisë është përgjithësisht e njohur, por nuk ka literaturë të mjaftueshme as për studentët as për mësuesit. Disa materiale po prodhohen nga qendrat dhe institutet kërkimore që shërbejnë për ekonominë islame, por ato nuk janë të përshtatura për përdorim në klasë. Herët apo vonë, departamentet universitare duhet të marrin nismën për të plotësuar këtë nevojë, ku institutet kërkimore mund të bashkëpunojnë në mënyrë aktive.
Hapat praktikë drejt islamizimit të ekonomisë, të ndërmarrë së fundmi në disa vende myslimane, kanë dhënë shtysën më të madhe për ekonominë islame. Fushat kryesore të veprimit deri më tani kanë qenë mbledhja dhe shpërndarja e zekatit si dhe eliminimi i interesit. Tani ekonomia islame është bërë një çështje me rëndësi për të gjithë: bankierët, ekonomistët, biznesmenët dhe madje edhe investitorët e huaj po i kushtojnë vëmendje. Legjislaturat dhe ministritë e financave, planifikimit, tregtisë, etj., në disa vende myslimane po trajtojnë çështje që kërkojnë konsultimin e literaturës mbi ekonominë islame. Tashmë ka një ndërveprim midis administratorëve, dijetarëve të Sheriatit dhe ekonomistëve si rezultat i këtyre hapave të rinj, gjë që është një shenjë e mirë për përparimin e ekonomisë islame.
Çështja e përbashkët për të gjitha vendet myslimane është zhvillimi ekonomik. Ekonomia islame po shfaqet në skenë në një kohë kur strategjitë e importuara për zhvillim, qoftë kapitaliste apo socialiste, kanë dështuar. Nëse ekonomistët myslimanë kanë diçka për të thënë mbi këtë temë, ata do të dëgjohen. Ekonomia islame ka gjithashtu avantazhin e të qenit e vetmja shkollë vendase e ekonomisë në Botën e Tretë. Para shfaqjes së ekonomisë islame, shoqëritë e Botës së Tretë ishin të detyruara të zgjidhnin mes ekonomisë socialiste ose kapitaliste, dhe shoqëritë myslimane nuk bënin përjashtim. Për herë të parë, Bota e Tretë në përgjithësi dhe vendet islame në veçanti po njihen me një qasje të re ndaj problemeve të tyre ekonomike, e rrënjosur në idetë dhe trashëgiminë kulturore të popujve të tyre. Nëse përfaqësuesit e kësaj qasjeje të re kanë një vizion të qartë, ekziston çdo mundësi që ajo të ketë një provë të drejtë. Megjithatë, mbështetësit e kësaj qasjeje duhet të jenë më specifikë dhe të paraqesin më shumë detaje.
