Meqenëse qiradhënësi është pronari i asetit dhe e ka blerë atë nga furnizuesi përmes agjentit të tij, ai është përgjegjës për të gjitha shpenzimet e bëra gjatë procesit të blerjes dhe importimit të tij në vendin e qiradhënësit. Si pasojë, ai është përgjegjës për pagesën e transportit, detyrimeve doganore, etj.
Sigurisht, ai mund t’i përfshijë këto shpenzime në koston e tij dhe t’i marrë parasysh gjatë përcaktimit të qirasë, por, si parim, ai është i detyruar t’i mbulojë të gjitha këto shpenzime si pronar i asetit. Çdo marrëveshje që bie ndesh me këtë parim, siç ndodh në qiratë tradicionale financiare, nuk është në përputhje me sheriatin.
