1) Transmetohet nga Ebu Hurejra (Allahu qoftë i kënaqur me të) se Profeti ﷺ ka thënë:
“Kushdo që merr sendet e të tjerëve me qëllim për t’i kthyer, Allahu do ta ndihmojë për t’i kthyer ato. Por kushdo që i merr ato me qëllim për t’i shpërdoruar, Allahu do t’ia shkatërrojë pasurinë për këtë arsye.”
2) Suhejb el-Hajr transmeton se i Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë: “Kushdo që merr hua me qëllimin për të mos e kthyer, ai do të takohet me Allahun si një hajdut.” Ebu Hurejra transmeton: I Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë: “Kushdo që merr sendet e të tjerëve me qëllimin për t’i shkatërruar, Allahu do ta shkatërrojë atë.”
3) Imran bin Hudhejfe transmeton se Mejmunja (nëna e besimtarëve, Allahu qoftë i kënaqur me të) zakonisht merrte hua shpesh. Familjarët e saj e qortonin për këtë. Njëherë, kur e gjetën nën borxh, ajo tha: “Nuk do të heq dorë nga marrja e borxhit.” Me të vërtetë, kam dëgjuar të Dashurin dhe të Lavdëruarin ﷺ të thotë: “Kushdo që merr hua dhe Allahu e di se ka qëllim për ta kthyer, Allahu do ta ndihmojë ta kthejë atë në këtë botë.”
4) Transmetohet nga Ebu Rafiu se i Dërguari i Allahut ﷺ mori hua një deve të vogël (nën gjashtë vjeç) nga një burrë. Kur i sollën devetë e sadakasë, ai urdhëroi Ebu Rafiun t’ia kthejë atij burrit devën si shlyerje të borxhit. Ebu Rafi kthehet dhe thotë: “Nuk gjeta mes tyre përveç deveve më të mira, mbi moshën katër vjeç.” I Dërguari i Allahut ﷺ tha: “Jepi atë, sepse më të mirët mes njerëzve janë ata që janë më të mirë në shlyerjen e borxhit.”
Ebu Hurejra transmeton: I Dërguari i Allahut ﷺ kishte borxh ndaj një personi. Ky i fundit u soll në mënyrë të vrazhdë ndaj tij, çka i shqetësoi shokët e Profetit ﷺ. Për këtë, Profeti ﷺ tha: “Kush ka të drejtën e tij, ka të drejtë të flasë.” Ai i urdhëroi shokët e tij:
“Blini një deve për të dhe jepjani.” Ata thanë: “Nuk gjejmë një deve të moshës së njëjtë, por vetëm një deve më të mirë.” Ai tha: “Blini atë dhe jepjani atij, sepse më të mirët mes jush janë ata që janë më të mirë në shlyerjen e borxhit.”
5) Transmetohet nga Ebu Hurejra se sa herë që i sillnin trupin e një të vdekuri që kishte borxhe, i Dërguari i Allahut ﷺ pyeste nëse kishte lënë pasuri për të shlyer borxhin. Nëse kishte pasuri të mjaftueshme, ai lutej për të. Por nëse jo, ai thoshte: “Ju falni lutje për shokun tuaj.” Kur Allahu i hapi portat e fitores për të, Profeti ﷺ tha: “Unë jam më afër besimtarëve sesa ata vetë. Kushdo që vdes duke lënë borxhe, shlyerja e tyre është përgjegjësia ime. Dhe kushdo që vdes duke lënë pasuri, ajo i takon trashëgimtarëve të tij.”
Ebu Hurejra transmeton: I Dërguari i Allahut ﷺ ka thënë: “Pasha Atë në dorën e të Cilit është jeta e Muhamedit, nuk ka asnjë besimtar në tokë me të cilin unë nuk jam më i afërti mes të gjithë njerëzve. Kushdo prej jush që vdes duke lënë borxhe, unë jam këtu për t’i shlyer. Dhe kushdo që vdes duke lënë pas fëmijë, unë jam këtu për t’u kujdesur për ta. Por kushdo që lë pasuri, ajo i takon trashëgimtarit, cilido qoftë ai (ose ajo).”
