A është e nevojshme që raporti i fitimit të çdo partneri të jetë në përpjesëtim me shumën e kapitalit të investuar nga ai? Ekzistojnë mendime të ndryshme mes juristëve myslimanë lidhur me këtë pyetje.
Sipas mendimit të imam Malikut dhe imam Shafiut, është e nevojshme që për vlefshmërinë e musharakës çdo partner të marrë fitimin saktësisht në proporcion me investimin e tij. Prandaj, nëse A ka investuar 40% të kapitalit total, ai duhet të marrë 40% të fitimit. Çdo marrëveshje tjetër për të marrë më shumë ose më pak se 40% do ta bënte musharakën të pavlefshme sipas Sheriatit.
Nga ana tjetër, mendimi i Imam Ahmedit është që raporti i fitimit mund të ndryshojë nga raporti i investimit, nëse është rënë dakord mes partnerëve me konsensusin e tyre të lirë. Pra, është e lejueshme që një partner me 40% të investimit të marrë 60% ose 70% të fitimit, ndërsa partneri tjetër me 60% të investimit të marrë vetëm 40% ose 30%.
Mendimi i tretë është paraqitur nga Imam Ebu Hanife, i cili mund të merret si një rrugë e mesme mes dy mendimeve të përmendura më lart. Ai thotë që raport i fitimit mund të ndryshojë nga raporti investimit në kushte normale. Megjithatë, nëse një partner ka vendosur një kusht të shprehur në marrëveshje që ai nuk do të punojë kurrë për musharakën dhe do të mbetet një partner jo aktiv gjatë gjithë periudhës së musharakës, atëherë pjesa e tij e fitimit nuk mund të jetë më shumë se pjesa e investimit të tij.
