Kurioziteti ka një nam të keq. Akti i thjeshtë i bërjes së pyetjeve ka një “efekt dënimi” të dyanshëm. Nga njëra anë, ju rrezikoni të dukeni budalla, të pavetëdijshëm, pasiv, nga ana tjetër, rrezikoni të mos keni informacionin që ju nevojitet për të marrë vendimet e duhura.
Kureshtja intelektuale është ajo që ju lejon të lundroni në të panjohurën. Kur pyeten për të përmendur një atribut, udhëheqësit kanë nevojë më së shumti të kenë sukses në procesin e ndryshimeve. Michael Dell nga Dell, Inc., u përgjigj, “Unë do të vendosja bastin tim për kuriozitet.”
Çdo risi, ide e ndritshme, teori e re e menaxhimit ose praktika më e mirë fillon me një nga dy llojet e kuriozitetit. E para është një gjendje kurioziteti, ku pyesni veten se si në tokë çdokush mund të ngasë automjetin kaq ngadalë në “korsinë e shpejtë” ndërsa e quan veten ende shofer. Tjetra është një tipar karakteri, një mendim i përhershëm i hetimit që dallon kuriozitetin intelektual nga ndenja mendore ose apatike.
Problemi me kuriozitetin është lehtësia për t’u shtirur. Ne të gjithë kemi takuar njerëz që duket se janë të interesuar për të tjerët, por në të vërtetë po kërkojnë vetëm hapësirë ku ata mund të injektojnë njohuritë e tyre. Për më tepër, akti i pyetjes është frikësues, sepse udhëheqësit duan të duken të zgjuar, atëherë supozimi vijon se ata nuk janë.
Këtu janë katër mënyra se si të bëni pyetje ju bën një udhëheqës më të mirë:
1.Demonstron përulësi.
Jim Collins, në librin e tij, Good to Great, citon dy karakteristika të atyre udhëheqësve që ishin në gjendje të shndërronin kompanitë e tyre nga, mirë, i mirë në i madh: vullneti dhe përulësia. Të kesh një vendosmëri të ashpër – vullneti për të tharë stuhinë e pasigurisë është një gjë e domosdoshme për çdo udhëheqës. Megjithatë, zotërimi i përulësisë nuk është aq intuitiv. Njerëzit e përulur shpesh shihen si të dobët ose pasivë, por fakti është, përulësia bën thirrje për vetëmohim, dhe kjo është pikërisht ajo që i shtyn organizatat me performancë të lartë – udhëheqësit që vendosin qëllimin e kompanisë së pari dhe veten të fundit.
2.Nxit mendimin individual.
Pyetja është në thelbin e trainimit të lidershipit, sepse vendos barrën e mendimit të thellë mbi klientin, i cili kthehet në depërtim. Pyetjet e hapura që nxisin mendimin dhe shpjegimin në krahasim me pyetjet e mbyllura që kërkojnë një po ose jo japin pasqyrë se si individët mendojnë si dhe ndërtojnë kapacitetin e tyre për të menduarit kritik.
3.Ndërton raport.
Një temë që shumica e njerëzve flasin është besimi tek vetvetja. Bëjini ata të ndihen mirë gjatë bisedës dhe ata ju përcjellin pozitivitet. Pyetja është se si të arrini atje.
4.Nxit gjetjen e zgjidhjeve.
Ekziston një ndryshim midis termave “zgjidhja e problemit” dhe “gjetja e zgjidhjes”. E para tregon një gjendje statike, ndërsa e dyta tregon atë që është i prirur përpara. Një nga mënyrat që kompanitë e suksesshme vazhdimisht e dallojnë veten nga konkurrentët e tyre është duke ekzaminuar në mënyrë kritike performancën e firmës dhe duke gjetur zgjidhje për problemet e vjetra ku “i vjetër” mund të jetë si muaji i fundit. Për të qëndruar në avantazh konkurrues, ju duhet vazhdimisht të mësoni dhe të përshtateni dhe kjo do të thotë të bëni pyetje të vështira që kërkojnë përgjigje të pakëndshme dhe të gjeni mënyra për të zbatuar zgjidhje. Nëse nuk mendoni se kurioziteti ka vendin e vet në botën e sotme me ritëm të shpejtë, atëherë ju sfidoj të shkoni një ditë në punë pa bërë asnjë pyetje.
Pa kuriozitet nuk ka drejtim. /BM/
