Islami përfshin thelbin e mirëqenies ekonomike dhe zhvillimit të myslimanëve në nivel individual, familjar, shoqëror, shtetëror dhe të umetit. Figura 1 më poshtë ilustron këndvështrimin islam që një mysliman ka për jetën dhe vendin që zënë aktivitetet e tij ekonomike, përfshirë bankimin dhe veprimtaritë financiare, brenda këtij kuadri.
Islami mund të konceptohet si i përbërë nga tre elementë bazë.
Elementi i parë është akidja, e cila përfshin të gjitha format e besimit dhe bindjes së një myslimani ndaj Allahut dhe vullnetit të Tij, nga besimi themelor në qenien e Tij deri te bindja ndaj urdhrave të veçantë (ahkam).
Elementi i dytë është Sheriati, që përfshin të gjitha format e veprimeve praktike të një myslimani që manifestojnë besimin dhe bindjen e tij.
Elementi i tretë është ahlaku, i cili ka të bëjë me sjelljen, qëndrimin dhe etikën e punës me të cilat një mysliman vepron.
Duke qenë se Sheriati është aspekti praktik i jetës së përditshme të një myslimani, ai ndahet në dy pjesë: ibadet dhe muamalat.
Ibadet ka të bëjë me praktikat e adhurimit ndaj Allahut, pra me marrëdhënien midis njeriut dhe Zotit.
Ndërsa muamalat i referohet jetës së përditshme të një myslimani në kontekstin e marrëdhënieve të ndryshme midis njerëzve.
Një pjesë e rëndësishme e muamalat përfshin zhvillimin e aktiviteteve ekonomike të një myslimani brenda sistemit të tij ekonomik. Kështu, në skemën islame të jetës dhe në kuadrin e Sheriatit, aktivitetet bankare dhe financiare të një myslimani mund të gjurmohen nga veprimtaritë e tij ekonomike, te muamalat, te Sheriati, te Islami dhe, në fund, te Allahu. Kjo është rrënja e bankimit dhe financës islame.
