Qëndrimi i shkollës shafiite mbi vakëfin e pasurive të luajtshme bazohet në gjykimin e Imam Shafiut, sipas të cilit vakëfi i çdo pasurie është i vlefshëm për sa kohë që mund të përfitohet prej tij, ndërkohë që kapitali origjinal (korpusi) mbetet i paprekur. Ajo që është e rëndësishme këtu është që kapitali i vakëfit të mos zvogëlohet për shkak të konsumit dhe të rinovohet herë pas here përmes përdorimit të tij. Megjithatë, për shafiitët, përjetësia e vakëfit nuk është një kusht absolut (sine qua non). Prandaj, debati i vështirë i zhvilluar mes hanefive, siç u përshkrua më parë, nuk ekziston te shafiitët.
Është thënë se kushti që kapitali origjinal duhet të ruhet është vendosur për të kufizuar vakëfet monetare, pasi nuk është e mundur të përfitohet prej tyre në mënyrë të vazhdueshme. Ky qëndrim negativ mbështetet gjithashtu nga Gajat el-Bejan. Megjithatë, duhet të kujtohet pozicioni i Imam Shafiut në lidhje me zakonin (urf). Sikurse Ebu Jusufi, edhe ai në fund miraton vakëfet e pasurive të luajtshme në varësi të zakonit. Për më tepër, në çështjen e zakonit, ai është pothuajse po aq fleksibël sa Muhamed esh-Shejbanij, pasi ai ka prezantuar konceptin e istishabit. Istishabi lidhet me ekzistencën e një gjëje të provuar me dëshmi. Edhe nëse më vonë lind ndonjë dyshim mbi vazhdimësinë e saj, ajo ende konsiderohet si ekzistuese. Kjo do të thotë se një praktikë, pasi të jetë vërtetuar se ka qenë e përhapur, mund të konsiderohet si e lashtë dhe vazhduese. Lidhja e istishabit me vakëfet monetare është se ekzistenca e tyre e hershme në kohën e Imam Zuferit dhe ekzistenca e tyre e përhapur dhe e konfirmuar në tokat osmane nga shekulli i 15-të deri në shekullin e 20-të i bën ato të vlefshme për shafiitët edhe sot. Prandaj, nuk është për t’u habitur që në disa vende shafiite vakëfet monetare konsiderohen të vlefshme edhe në kohët e sotme.
Vakëfi monetar sipas Ahmed Ibn Hanbelit
Imam Ahmed bin Hanbeli ka pranuar gjithashtu kushtin e vendosur nga shafiitët, sipas të cilit vakëfi i çdo pasurie të luajtshme është i vlefshëm, me kusht që kapitali i vakëfit (korpusi) të mos konsumohet dhe të ruhet.
