Amr bin Shuajb transmeton nga babai i tij, i cili transmeton nga gjyshi i tij, se një grua shkoi te i Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të) së bashku me vajzën e saj. Vajza e saj kishte vënë dy byzylykë të trashë prej ari. Profeti e pyeti: “A e jep zekatin për këto byzylykë?” Ajo iu përgjigj: “Jo.” Profeti tha: “A do të kënaqeshe që Allahu të të vendosë dy byzylykë prej zjarri në Ditën e Ringjalljes?” Transmetuesi tha: Atëherë ajo i hoqi ato byzylykë dhe i hodhi drejt Profetit, duke thënë: “Ato janë për Allahun, të Lartësuarin dhe të Lavdishmin, dhe për të Dërguarin e Tij.”
Ummul Muminin Ummu Selemeja (Allahu qoftë i kënaqur me të) tha: “Unë kisha zakon të vija këmborëza prej ari. E pyeta: ‘I Dërguar i Allahut, a janë ato kanz (pasuri e ruajtur në mënyrë të palejuar)?’ Ai tha: ‘Çdo gjë që arrin kufirin për zekat dhe jepet zekati për të, nuk është kanz.’”
Abdullah bin Shedad bin el-Hadi tha: “Shkuam te Aisheja, bashkëshortja e Profetit (Paqja dhe bekimet e Allahut qofshin mbi të). Ajo tha: ‘Profeti erdhi (në dhomën time) dhe pa byzylykë prej argjendi në krahët e mi. Ai pyeti: ‘Çfarë janë këto, Aishe?’ Unë thashë: ‘I kam vënë për t’u zbukuruar për ty, o i Dërguar i Allahut.’ Profeti pyeti: ‘A jep zekatin për to?’ Unë thashë: ‘Jo, përveç nëse Allahu dëshiron ndryshe.’ Atëherë ai tha: ‘Kjo është e mjaftueshme për të të çuar në Zjarrin (e Xhehenemit).’”
