“Imagjinoni të ndani të gjithë njerëzit e botës në dy grupe psikologjike. Lërini të gjithë optimistët në njërën anë dhe të gjithë pesimistët në anën tjetër (për të lënë mënjanë realistët). “Biseda mes optimistëve do të jetë e mbushur me plane fantastike për të ardhmen dhe se si gjërat mund të përmirësohen, ndërsa pesimistët do ta udhëheqin bisedën në atë mënyrë që optimistët të duken të dëshpëruar,” tha Jeremy Dean, një studiues psikologjik në Universitetin Kolegj në Londër.
Pesimistët, në vend që të punojnë për të realizuar ëndrrat e tyre, shqetësohen për gjërat që mund të shkojnë keq. Madje shqetësohen edhe për gjërat që kanë, sepse mendojnë se do t’i merrë loja e fatit. Nga ana tjetër, optimistët shpesh janë jashtë kontaktit me realitetin. Sipas Dean, ata gënjejnë veten sepse nuk i shohin të gjitha realitetet e këqija që janë të pranishme në botë. Edhe pse është ndoshta alternativa më e mirë për të qenë realist, fakti është se ky ekuilibër është më i vështiri për t’u arritur, kryesisht për shkak të rrethanave, situatave dhe emocioneve të përditshme.
Optimizëm apo pesimizëm?
Gjatë viteve, psikologët kanë ekzaminuar shumë aspekte të pesimizmit dhe optimizmit, duke pyetur veten nëse ka më shumë të parëve apo pales së dytë në botë dhe duke u përpjekur të zbulojnë se cila qasje ndaj jetës është “më e mirë”. Është e vërtetë se avantazhet dhe disavantazhet e këtyre dy formave të të menduarit janë pothuajse identike. Ka cilësi të optimizmit si entuziazmi, vullneti, motivimi, të menduarit pozitiv, buzëqeshja, të cilat i ndihmojnë njerëzit të luftojnë gjatë jetës, të bëjnë gjërat që duan me pasion, të jenë të përkushtuar dhe të suksesshëm në idetë e tyre. Nga ana tjetër, pesimizmi ka përparësi të tilla si: një pamje më realiste e gjërave, frika ose presioni që mund të prodhojë produktivitet, kujdesi, të menduarit më të thellë dhe e gjithë kjo mund t’i ndihmojë pesimistët të përballen më mirë me botën, të mos zhgënjehen shumë. , të mos kenë pritshmëri dhe shpresa të tepërta.
Ku qëndron motivimi?
Hulumtimet e reja sugjerojnë që pesimistët dhe optimistët përdorin botëkuptimet e tyre të ndryshme për të gjetur motivim. Çelësi i të dy llojeve të të menduarit është vetë jeta, e cila është e paparashikueshme dhe shpesh konfuze. Sado mirë të silleni në jetë, jo gjithmonë varet nga ju dhe nuk mund ta dini se çfarë ju pret në të ardhmen. Për të luftuar këtë lloj paparashikueshmërie, optimistët zgjedhin të menduarit pozitiv – edhe nëse bien, ata do të ngrihen dhe do të përpiqen përsëri dhe përsëri, sepse janë të bindur se e nesërmja duhet të jetë më e mirë se sot. Por mënyra pesimiste e të menduarit kryen të njëjtin “funksion” sepse pikëpamjet e tyre bazohen në ruajtjen e motivimit. Pesimistët, duke menduar për atë që mund të shkojë keq, mbrojnë veten nga ngjarjet që vërtet mund të shkojnë keq. Motivimi i tyre qëndron në atë “përgatitje mendore”, sipas parimit: “Do të përpiqem, por nëse nuk do të dalë ashtu siç e kam imagjinuar, nuk do të zhgënjehem shumë, sepse e prisja një gjë të tillë”.
Çfarë thotë anagrami?
Dëshmia për një lidhje midis motivimit dhe optimizmit, ose pesimizmit, u gjet në një studim nga Abigail Hazlett dhe kolegët (2011) të botuar në Social Cognition. Dy studime brenda studimit treguan se optimistët shpesh mendojnë se si mund të përparojnë dhe zhvillohen, ndërsa pesimistët janë më të fokusuar në sigurinë. Megjithëse këto fakte, në një farë kuptimi, konfirmuan lidhjen me motivimin, nevojiteshin prova më të forta për një eksperiment të vërtetë. Gjatë zgjidhjes së anagrameve, gjysma u inkurajuan të mendonin në mënyrë optimiste, gjysma tjetër pesimiste, dhe studiuesit matën gjithashtu prirjet natyrore të studentëve ndaj një lloji të të menduarit. Kjo do të thotë se disa studentë do të ishin në gjendje të përdornin strategjinë e tyre të natyrshme, të dëshiruar, ndërsa të tjerët do të detyroheshin të mendonin ashtu siç u thanë, në varësi të grupit të cilit i përkasin.
Optimizmi dhe pesimizmi: dy strategji të ndryshme por po aq efektive
Ajo që tregon ky hulumtim është se si optimizmi ashtu edhe pesimizmi luajnë një rol të rëndësishëm në jetën e njerëzve. Të qenit optimist u mundëson njerëzve të arrijnë qëllimet e tyre në një mënyrë pozitive: të ëndërrojnë ëndrra më të mëdha dhe më të mira, sipas të cilave ata do të ndërtojnë rrugën e tyre. Për më tepër, optimistët përgjigjen më mirë ndaj reagimeve pozitive.
Nga ana tjetër, të qenit pesimist mund t’i ndihmojë njerëzit të zvogëlojnë ankthin e tyre natyror dhe të jenë më të suksesshëm. Pesimistët përgjigjen më mirë ndaj reagimeve negative. Ata duan të dëgjojnë se cilat ishin problemet, në mënyrë që t’i rregullojnë ato.
“Optimizmi dhe pesimizmi nuk janë thjesht aksidente. “Këto prova sugjerojnë se ato janë dy strategji të ndryshme, por efektive për trajtimin e problemeve dhe një botë komplekse dhe të paparashikueshme.”
STUDENTËT.MK
