BILETAT PËR FLUTURIM
Suksesi nuk është tek dyert që duhen hapur, por tek shkallët nëpër të cilat duhet hipur. Për të hipur shkallëve të suksesit është e mundur vetëm me ndihmën e tre biletave të cilat paraqesin njëkohësisht edhe kualitet, por edhe përsosmëri. Në mungesë të atyre biletave assesi nuk do të mund të hipësh në avion, e as që do të mund të udhëtosh me ne drejt suksesit të shekullit të njëzetenjëtë.
BILETA NUMËR NJË: RREZET E SINQERITETIT
“Vetëm një grimcë e sinqeritetit i shlyen gënjeshtrat. Me të vërtetë vetëm një argument i rrënon kodrat e devijimit, sepse e verteta dhe sinqeriteti janë themele të fuqishme dhe margaritarë të shkëlqyeshem”. Be-diuzzaman, Seid Nursi)
Sinqeriteti nuk ka çmim. Ai është parakusht i të githave. Sinqeriteti është hija e pandarë që e përcjell njeriun. Ai është e kundërta e asaj me të cilën njeriu paraqitet dhe tregohet rrejshëm. Sinqeriteti është dritë që lind qetësi dhe besim tek njerëzit e tjerë.
Llupa e sinqeritetit
Sinqeriteti është gjuha me të cilin fasin vetëm njerëzit e sinqertë, ndersa fjala e tyre është dritë e cila depërton deri te zemrat e njerëzve të tjerë. Sinqeriteti është ai që i mënjanon trysnitë psikologjike dhe vështirësitë tek njerëzit. Vetëm me sinqeritet njeriu mund të bëhet personalitet i qartë. Hija e sinqeritetit buron nga brendia, nga thellesia e shpirtit dhe atë nuk është e mundur ta shndërrojmë në një gjë artificiale, e as ta paraqesim në mënyrë të shtrembëruar, madje as që mund ta zbukurojmë. Hija e sinqeritetit është një dridhje e cila është pasojë e perplasjeve të valëve të zemrës së pastër e të sinqertë me valët
e ndërgjegjes së pastër që i dashuron të gjithë njerëzit. Me sinqeritetin ndodhin shumë çudira. Këtë na e vërteton edhe qëndrimi i hebreut të njohur me emrin Abdullah bin Selam (i cili jetoi në kohën e Muhamedit s.a.v.s.) që vetëm përmes një shikimi në fytyrën e të Dërguarit të Allahut salallahu alejhi ue selem vendosi që ta pranonte Islamin, duke thënë: “Verejta dhe njoha se kjo nuk ishtë fytyrë që flet gënjeshtra?”(Tirmidhiu, 2485 dhe Ibn Maxhe, 1334), Sinqeriteti është me rreze të brendshme që del jashtë në llojin e sjelljeve të individëve. Sinqeriteti është kurora e cila e stolis kokën. Sinqeriteti është rreze e natyrës së pastër, natyrë e cila paraqitet nga brenda, shndrit dhe i përfiton të tjerët nga thellësitë e shpirtit. Atëherë kur njerëzit takohen me individë të këtillë, do të shprehin thënien e vërtetë: “Këto janë fytyrat të cilat janë të sinqerta dhe nuk flasin gënjeshtra”.
Ilaçi më i mirë dhe më adekuat për njeriun që t’i zgjidhë problemet është sinqeriteti, që do të thotë se ai në thellësitë e tij duhet të jetë i sinqertë, sepse sinqeriteti është shafran që e bën njeriun aromatik për të tjerët. Sinqeriteti është ai që e ndryshon njeriun e rëndomtë dhe e bën njeri të suksesshëm.
Rrezet e sinqeritetit
Sinqeriteti i posedon rrezet e tij që paraqiten në llojin e pesë dritave.
Drita e pare
Sinqeriteti ndaj Allahut të Lartëmadhëruar. Ky lloj i sinqeritetit është themel. Prej këtu buron drita, e kjo dritë arrihet vetëm po që se i kthehemi Zotit në mënyrë të sinqertë, përmes pendimit dhe përulësisë ndaj Tij: “Atëherë Toka do të të nënshtrohet”.(Buhariu, 3470 dhe Muslimi, 2766)
Ai sinqeritet është zëri i fuqishëm i Tokës drejtuar Qiellit..
Drita e dytë
Sinqeritet në dëshirë: Sinqeriteti i brendshëm që manifestohet edhe jashtë. Me të vërtetë, vështirësitë më të shumta me të cilat ballafaqohemi, kërkojnë dëshirë të madhe dhe vendosmëri për t’i tejkaluar ato. Fuqia e vullnetit të njeriut fshihet në sinqeritetin e tij, në raportin e tij ndaj problemeve dhe vështirësive me të cilat ballafaqohet dhe, me të vërtetë, në momentet më të vështira del në pah sinqeriteti i vullnetit dhe dëshirës. Allahu i Lartëmadhëruar në Kur’anin Fisnik ka thënë:
“E sikur të kishin dëshiruar ata të dalin, do të bënin për të (për lufië) ndonjë përgatitje, por Allabu nuk e pelqeu ngritjen e tyre, andaj i zmbrapsi, dhe u është thënë: “Rrini me të paaftit (fëmijët, gratë e pleqtë)”.(et-Tevbe, 46).
Pasi që sinqeriteti del në pah dhe pasi buron nga thellësitë e shpirtit, atëherë ndizet shkëndija e vendosmërisë dhe orientohet në aktivitet dhe në punë. Këtu tanimë nuk ekziston vend për hamendje, për molisje dhe vështirësi, pasi që duhet të ofrohet angazhim permanent, që do të thotë se vullneti paraqitet si rezultat i ndjenjave që burojnë nga thellësitë e shpirtit.
Drita e tretë
Sinqeriteti në dashurinë ndaj njerëzve: Kjo dashuri është rrënjë, bërthamë. Duhet të jesh i sinqertë ndaj atyre që janë me ndikim më të dobët se ti. Duhet të shoqërohesh me ta dhe t’i pyesësh për nevojat dhe problemet e tyre. Dashuria e këtillë është sinqeriteti i cili e detyroi të Dërguarin e Allahut salallahu alejhi ue selem që ta kryente namazin në pozitën duke qenë ulur. Kur e kanë pyetur Aishen (radijAllahu anha) pse veproi në atë mënyrë i Dërguari i Allahut, ajo u përgjigj: “Veproi në atë mënyrë për shkak se disa njerëz ishin plakur dhe nuk mundeshin”. (Muslimi, 732)
Ky është sinqeriteti i cili i përfiton zemrat e njerëzve dhe që i bën sytë për të qarë. Kërkoje sinqeritetin në dashurinë ndaj njerëzve, pa kurrfarë interesi, dashurinë ndaj njerëzve ashtu siç janë ata në esencë, ashtu siç ata dëshirojnë të jenë me vullnetin e tyre, e jo ashtu siç ti dëshiron apo siç t’i dëshiron ti detyrosh në ndonjë gjë që ata nuk e duan!
Kërko sinqeritet në ndjenjat e tua ndaj të tjerëve që do t’iu lejojë atyre të marrin frymë me mushkëri të plota, sinqeritet në udhëzimin tënd drejtuar të tjerëve drejt rugës së suksesit, sinqeritet në ndihmën tënde ndaj të tjerëve që do t’i nxitë ata në tejkalimin e problemeve dhe vështirësive të tyre, sinqeritet në shikimin tënd të shkëlqyer dhe përplot ndenja, sinqeritet pas së cilit qëndron zemra e pastër dhe e sinqertë, sinqeritet në të qeshurit tënd që rrezaton shpresë, e kjo do të arrihet vetëm atëherë pasi që t’i dashurosh sinqerisht njerëzit e tjerë dhe pasi që të bëhesh i mëshirshëm ndaj tyre.
Drita e katërt
Sinqeritet në udhëzim dhe në këshillim: Kjo është veçoria në të cilën nuk ekziston ndonjë mashtrim. Ndoshta edhe mund të mashtrosh një numër të caktuar njerëzish me fjalë të bukura, por vetëm për ndonjë periudhë të shkurtër. Duhet ta dini se udhëzimi ose këshilla janë tregues të vërtetë të sinqeritetit të brendshëm tek njeriu. Me të vërtetë, sinqeriteti në udhëzim dhe në këshillë nga njëra anë, si dhe sinqeriteti në përgigje dhe në dëgjueshmëri nga ana tjerër, reflektohen qartë dhe dukshëm në kualitetin e veprave tek njerëzit.
Do të përmendim një shembull të shkëlqyer të njerëzve të sinqertë, gjegjësisht fjalët e Esad ibn Zurares drejtuar Musab ibn Umejrit (radijAllahu anhu), atëherë kur i kishte ardhur Esid ibn Hudajri dhe kur i kishte thënë: “O Musab, ky njeri është i pari i fisit të tij dhe i sinqertë në fenë e Allahut”.
Drita e pestë
Sinqeriteti në zbatimin e principeve dhe parimeve: Kjo karakteristikë është esenca e shpirtit njerëzor dhe aromë e njeriut. Sado që ti të qeshësh dhe të shndërrohesh në mënyrë të rrejshme dhe jo të sinqertë para njerëzve, ti nuk do të mund të qëndrosh shumë gjatë në një pozitë të tillë. Po ashtu, ji i sigurt se ti do t’i rrënosh raportet me ta dhe assesi nuk do të arrish sukses. Prandaj, mbille në shpirtin tënd principin që thotë: “Unë jam i paditur”. Ky princip nuk ekziston te shumica e njerëzve. Thënë më saktë, praktikoje këtë princip atëherë kur të flasësh me njerëzit që janë me dituri më të ulët se ti dhe me ata njerëz që janë më të rinj se ti.
Gjithashtu, qëndro i sigurt se nëse shtiresh në të praktikuarit e këtij principi, atëherë njerëzit do të largohen prej teje. Prandaj, detyra jote është që këtë princip dhe këtë parim të rëndësishëm ta skalitësh thellë në zemrën tënde, kështu që ta përjetosh dhe ta praktikosh në qenien tënde me sinqeritet dhe me bindje të plotë.
Mbille në shpirtin tënd parimin të jesh i sjellshëm ndaj njerëzve, si dhe ta kesh të qartë se njerëzit nuk janë vegël dhe mjet. Mosekzistimi i këtij principi sjell shkatërrimin e shumë lidhjeve ndërmjet njerëzve, sepse në çastet e zemërimit dhe hidhërimit, si dhe në çastet e pakujdesisë dhe harresës, njeriu mund të thotë fjalë dhe shprehje ofenduese që mund t’i lëndojnë shumë lehtë të tjerët. Kjo ndodh kështu, pasi që ti manifeston sjellje jo të hijshme, sikur ata të mos ishin qenie njerëzore ose qenie të gjalla, apo sikur të mos posedonin ndenja….
Po qe se principet e tua bien ndesh me këtë që u theksua më lart, atëherë fillo menjëherë me zbatimine tyre, para se të të vijë dita kur do të qëndrosh vetëm. Tani është radha jote që ta përcjellësh dhe ta zbatosh principin e Omer ibn Hatabit (radijAllahu anhu)…
Ti duhet të jesh vëlla i sinqertë dhe mik me besimtarët. Bëhu për ta mbrojtës dhe ndihmëtar, sepse besimtarët janë stoli në fat dhe në mirëqenie, si dhe ndihmë në momente dhe çaste të vështira. Prandaj, dëgjoji fjalët dhe këshillat e dijetarit të njohur musliman Muhamed Ikballit, i cili e përshkruan sinqeritetin në formë poetike:
“Sikur njerëzit të ishin të sinqertë,
e në tokë të mos ekzistonin lumenj,
ateherë do t’iu jepeshin burime nga qielli”.
BILETA NUMĒR DY: MESATARJA E NEVOJSHME DHE HARMONIA
“Një nga gabimet më të mëdha është që jetën tënde ta regullosh nga jashtë, ndërsa zemrën tënde ta lësh të zbrazët”. (Mustafa Sadik el-Rafi)
Jeta mund te jetë e suksesshme vetëm me ndihmën e harmonisë dhe maturisë. Madje
edhe rregullimi i gjithësisë bazohet mbi principet e harmonisë dhe maturisë. Dhe Ditën kur ndonjë nga elementet e gjithësisë do të mbizotërojë mbi të tjerat, ose do të zgjerohet jashtë mase, atëherë kjo do të ishte një shenjë se ekzistenca është në rrezik.
Dhe pikërisht humbja e kësaj harmonie tek njerëzit, e harmonisë së brendshme dhe të
jashtme, shkaktoi tek njeriu dobësimin e personalitetit dhe të karakterit dhe rënien e tij në amoralitet.
Bujku i varfër
Na ishte një bujk i varfër i cili zbuloi një ditë tek pata e tij një vezë të artë. Në fllim ai mendoi se bëhej fjalë për ndonjë mashtrim.
Mirëpo, pasi që e mori në dorë atë vezë e ndryshoi mendimin. Vendosi ta peshojë vezën në peshore. Veza ishte prej ari të pastër, ndërsa bujku as që mund ta besonte një gjë të këtillë. Ditën e nesërme bujku sërish shkoi te pata dhe ja, vërejti një vezë tjetër, po ashtu të artë.
Kështu që për çdo ditë ai zgjohej herët dhe shkonte te pata e tij me qëllim që të merrte nga një vezë të artë. Bujku arriti të bëhej i pasur.
Pasi që pasuria iu shtua dukshëm, ai filloi të lakmonte tepër nga pasuria, ndërsa durimi i humbiste gjithnjë e më tepër. Tanimë bujku i pasur nuk mund të priste që të merrte për çdo ditë nga një vezë të re të artë, por vendosi ta merrte dhe ta therte patën, ashtu që ti merrte përnjëherë të gjitha vezët e arta. Bujku e theri patën, ia nxori stomakun dhe vërejti se ai ishte i zbrazur. Pra, nuk gjeti kurrfarë veze të artë. Pata vdiq, e me të u zhdukën edhe vezët e arta.
Efikasiteti i vërtetë
Produkti: ari
Prodhuesi: pata
Efikasiteti i vërtetë arrihet vetëm me ndihmën e harmonisë dhe maturisë në realizacionet produkt – prodhues. Njeriu, gjatë jetës së tij në këtë botë, ka shumë role dhe detyrime, mirëpo vetëm harmonizimi dhe maturia në ato role dhe detyrime mund të sjellin lindjen e fatit dhe kënaqësisë së vërtetë të brendshme tek njeriu. Pikërisht, trysnia më e madhe ndaj njeriut është ajo që ai tregohet i suksesshëm në një rol, ndërsa jo i suksesshëm në një tjetër. Pasoja është që ti lëshojë fijet e penjve nga duart e tij dhe ta humbasë harmoninë dhe maturinë.
A dëshiron t’i fitosh një milion dollarë?
Një njeri ua kishte bërë me dije miqve dhe fqinjëve të tij se qellimi i tij ishte që vitin vijues të fitonte një milion dollarë. Ky njeri ishte një biznesmen mjaft i talentuari cili besonte thellë në fjalën e urtë që thotë: “Ti ma jep mua idenë e mirë për punë, e unë do të fitoj një milion dollarë”.
Biznesmeni u angazhua në zbulimin e një mjeti që ka lidhje me sportin dhe stërvitjet sportive. Udhëtoi në shumë vende të botës duke u munduar që ta shiste zbulimin e tij. Ndonjëherë në këto udhëtime merrte me vete edhe ndonjërin nga fëmijët e tij. Udhëtimi zgjaste shtatë ditë. Këto udhëtime sikur e paralajmëronin për përfitime të mëdha, mirëpo bashkëshortja e tij ankohej vazhdimisht, sepse ai çdo herë merrte me vete ndonjërin nga fëmijët, e pas udhëtimit ata bëheshin përtacë dhe të pakujdesshëm ndaj mësimeve shkollore. Shikuar nga këndi fëmijëror udhëtimi për ta ishte një lloj pushimi, e kështu ata iu iknin vazhdimisht detyrimeve të tyre që duhej t’i kryenin si nxënës.
Në fund të vitit, personi në fjalë publikoi se e realizoi vërtet qëllimin, arriti që të përfitonte saktë një milion dollarë.
Mirëpo, pas një kohe të shkurtër ai u shkurorëzua nga bashkëshortja e tij, ndërsa dy fëmijët e tij u shndërruan në rrugaçë dhe në narkomanë, e fëmija i tij i tretë u largua në drejtim të paditur.
Thënë shkurt, ai e humbi familjen.
Me të vërtetë, mesatarja (mesi i artë) dhe harmonizimi i çështjeve janë ato që kushtuan më shumë se një milion dollarë. Sikur të na preokupojë vetëm një qëllim, të cilin duam ta realizojmë me çdo kusht, atëherë do të bëhemi sikurse kali të cilit i janë mbyllur të dy sytë dhe nuk do të jemi në gjendje të njohim asgjë, e ndonjëherë pasionet dhe qëllimet tona u shkaktojnë dëme të tjerëve dhe kështu, gjatë asaj rruge, do të lëmë pas vetes një numër të madh gjërash të sakrifikuara dhe të dëmtuara
Mësohu që të thuash jo
Me të vërtetë puna e vlefshme dhe e zellshme nuk do të thotë çdo herë efikasitet dhe produktivitet, sepse ndoshta ajo punë e vështirë dhe e zellshme bëhet në llogari të ndonjë roli dhe të ndonjë detyre tjetër të njeriut.
Gjithashtu, të qenët çdo herë i gatshëm për t’iu përgjigjur ndonjë thirrjeje ose ndonjë aksioni pozitiv për punë, lind me vete edhe varësinë e dëmshme ndaj punës; në këtë rast paraqiten ndjenjat e suksesit të rrejshëm, mirëpo e tëra kjo shkon në llogari të detyrimeve të tjera të cilat duhen kryer.
Po edhe nëse arrin përsosmërinë në rolet dhe detyrimet e tua, mësohu të thuash jo në një mënyrë të bukur dhe të butë. Ky negacion i kërkuar do të të ndihmojë të bësh atë që ti dëshiron vetë, e jo të bësh diçka që është kundër vullnetit tënd, duke i kënaqur ëndjet dhe epshet e të tjerëve. Po ashtu, edhe nëse mëson që në mënyrë të bukur dhe të butë të thuash ‘jo’, me vetë këtë edhe fjala jote ‘po’ do të jetë më e madhe dhe më e vlefshme se sa ajo e para, e më pas jeto në rolet e tua, qeshu në jetën tënde dhe qëndro i sigurt se do të kursesh shumë kohë dhe mund në kohën që pason.
Ktheja jetës tënde misionin primar
Rolet tona të jetës burojnë nga misioni i jetëve tona, ndërsa vetë misioni buron nga ndërgjegjja. Ajo assesi nuk është ndonjë nevojë urgjente, e as reaksion ndaj diçkaje. Kjo lidhëze e thellë me shikim drejt së ardhmes iu jep roleve tona efikasitet dhe harmoni. Le të marrim si shembull faktin kur etërit fillojnë të ndiejnë rëndësinë e rolit të tyre për edukimin dhe për ngritjen e nivelit të ndikimit në jetën e gjeneratave të ardhshme. Një gjë të këtillë ata e bëjnë me energji të madhe dhe me liri të plotë, ashtu që të bëhen forcë që sjell ndryshimet më të mira.
Prandaj, pa ndonjë vizion të plotë për misionin e jetës, njeriu nuk do të mund të dijë, e as që do të ketë rolin që i është planifikuar; pa një vizion të plotë për misionin e jetës, njeriu do të qëndrojë vetëm në margjinat e jetës. Do të na zmadhohen mundimet dhe dhembjet, e kështu do të veprojmë kundër vullnetit tonë. Do të veprojmë, por nuk do ta njohim rrugën e drejtë përmes së cilës duhet të shkojmë!
Për neve do të gjykojnë të tjerët dhe ne do të qëndrojmë në rolet margjinale të cilat nuk do të na sjellin asgjë të re e as të mirë.
Vetëm përcaktimi preciz dhe i saktë i roleve të shumta të jetës, mund të na sjellin harmoni dhe të mira në jetë.
Orvatu që të bëhesh i vetëdijshëm për personalitetin tënd dhe ktheja jetës tënde misionin themelor dhe primar. Qëndro i sigurt se do të jesh në gjendje që t’i përcaktosh në mënyrë precize dhe të saktë rolet dhe detyrimet e jetës tënde.
Zgjidhje e shpejtë
Vepra, e cila nuk shoqërohet nga harmonia dhe masa, do t’iu sjellë njerëzve vetëm probleme dhe kriza të cilat do ta rrezikojnë mbijetesën e tyre. Prandaj, ne kërkojmë rrugë të shkurtra dhe zgjidhje të shpejta duke shpresuar se do t’i tejkalojmë për një kohë shumë të shkurtër ato probleme, ashtu që ta kursejmë kohën dhe mundin, mirëpo dhembja vetëm se rritet dhe ne vetëm se mashtrohemi me ikjen e shpejtë nga ato probleme.
Pasoja e të kërkuarit të zgjidhjes së shpejtë është vetëm një ilaç i përkohshëm, një mjet për qetësimin e përkohshëm të problemeve.
Zgjidhja e shpejtë nuk është assesi ilaçi i vërtetë i problemeve, përkundrazi, problemet vetëm se do të grumbullohen.
Mënyra se si e shohim problemin është esenca e problemit
Suksesi i shekullit të njëzetenjëtë thotë se nuk ekziston zgjidhje e shpejtë, përkundrazi, ekziston vetëm zgjidhja e vërtetë që buron nga planifikimi i detajuar, nga përsiatja dhe durimi. Vetëm në këtë mënyrë mund të lirohemi nga vështirësitë dhe problemet konstante.
Albert Ajnshtajni ka thënë: “Me të vërtetë, problemet e mëdha me të cilat ballafaqohemi nuk është e mundur që t’i zgjedhim po që se në zgjidhjen e tyre ofrojmë të njëjtin mund që kemi dhënë për krijimin e atyre problemeve.”
Problemi tek numri më i madh i njerëzve është kur ata (disa nga njerëzit) dëshirojnë të arrijnë rezultate të caktuara. Si shembull mund ta marrim një njeri i cili kërkon nga njerëzit e tjerë që ta respektojnë, që të kenë ndaj tij konsideratë dhe besim, por ai vetë nuk ka respekt ndaj të tjerëve, dyshon mjaft tek të tjerët, ka paragjykime të shumta dhe nuk ka besim tek njerëzit e tjerë.
Naiviteti
Albert Ajnshtajni ka thënë: “Naivitet është ta bësh të njëjtën vepër në të njëjtën mënyrë, e më pas të presësh rezultate të ndryshme”
Ai i cili nuk mban lidhje të ngrohta me të tjerët, nuk tregon dashuri ndaj të tjerëve, e fsheh buzëqeshjen dhe nuk është pozitiv në shoqëri, e më pas pret që t’i përforcojë lidhjet me të tjerët, njeriu i këtillë është naiv, ndërsa sjelljet e tilla të tij janë naivitet.
Një menyrë e re e të menduarit
Qasja e re dhe metoda e re fillon nga brenda dhe lëviz drejt formës së jashtme, madje mbështetet në fjalën e Allahut të Lartëmadhëruar:
“Ai (njeri) ka përcjellës një pas një, para tij dhe prapa tij, që me urdhrin e Allahut e ruajnë atë”. (er-Rad, 11).
Në të vërtetë, problemet permanente dhe fatkeqësitë e vazhdueshme tek shumë njerëz nuk do të thotë se janë pasoja të së djeshmes. Prindi i cili konsideron se fëmija i tij, që gjendet në fazën e pubertetit, është shkak i shumë problemeve dhe mundimeve të tij, vallë si do ta udhëzojë fëmijën e tij? Drejtori që konsideron se shkak i falimentimit të kompanisë së tij janë të punësuarit e tij, në çfarë mënyre duhet ta udhëheqë kompaninë e tij? Më lejoni vetëm që t’i kthehemi të menduarit tonë, të nisemi nga vetvetja jonë, nga brendia jonë, nga shpirtrat tanë dhe do të shohim se problemi i djaloshit në pubertet është rast i volitshëm se si t’i afrohemi, se si t’i dëgjojmë problemet e tij dhe të jini të sigurt se ky fëmijë do të bëhet shumë i afërt me prindin e vet. Gjithashtu, edhe punëtori i kompanisë do të bëhet më i dobishëm për kolektivin ku punon.
Pra, fillimi i vërtetë qëndron në veten tonë; duhet t’i shohim problemet nga thellësitë e shpirtrave tanë në një mënyrë tjetër. Vetëm të pranuarit se mangësitë dhe gabimet rrjedhin nga ne, e jo nga të tjerët madje një bindje dhe një pranim i tillë duhet të jetë i vërtetë, e jo formal – do të na ndihmojë që t’i përmirësojmë lidhjet e dobëta dhe të ftohta që kemi me të tjerët. Pra, pas këtyre ndryshimeve do të paraqitet fuqia, raportet e shkëlqyera me të tjerët, besimi dhe afërsia, madje po qe se vazhdohet në këtë mënyrë, atëherë problemet do të zhduken.
Baza e udhëtimit të shekullit të njëzetenjëtë që ka domethënien e suksesit është harmonia dhe maturia në kryerjen e roleve dhe detyrimeve dhe në zgjidhjen e problemeve. Harmonia dhe maturia sjellin fryte, shpien drejt paqes, kënaqësisë, qetësisë dhe çlodhjes.
BILETA NUMËR TRE: MBJELLJA E VLERAVE DHE PRINCIPEVE TË VËRTETA
“Njerëzit mendjeshkurtër polemizojnë për njerëzit e tjerë, njerëzit me mendje mesatare polemizojnë për gjërat, ndërsa njerëzit e mençur polemizojnë per parimet dhe principet”.
(Fjalë e urtë popullore kineze)
Parimet dhe vlerat janë diell, drita e të cilit e pushton tërë zemrën; janë diell rrezet e të cilit sjellin ngrohtësi dhe jetë. Parimet janë vlerë që, së pari, njeriu i mbjell në shpirtin e tij, e më pas iu ndihmon edhe të tjerëve.
Vlera më e madhe
Me të vërtetë, besimi në vlerat dhe në parimet e vërteta do të bëjë që ta ndezësh zjarrin, ta lirosh energjinë, si dhe t’ua zbulosh njerëzve të tjerë besimin tek ato parime dhe vlera. Përkundrazi, nëse nuk je njëri prej atyre që besojnë në vlerat dhe principet e vërteta, atëherë do të mbetesh i vetëm, pra do të jesh vetëm një formë që nuk do të posedojë as shpirte as jetë.
Pikërisht, vlera më e madhe të cilën mund t’ia dhurosh vetes dhe të tjerëve është që të thërrasësh në mbjelljen e vlerave dhe parimeve të vërteta në shpirt. Gjithsesi, ato janë vlerat e të vërtetës, tek të cilat ftoi i Derguari Muhamed salallahu alejhi ue selem derisa qëndronte në Mekke, si edhe në rastin kur për të njëjtin qëllim shkoi në Taif. Po ashtu, ato janë vlera dhe parime të cilat Muhamedi salallahu alejhi ue selem vazhdoi t’i proklamonte edhe në Medinë.
I Dërguari i Allahut thërriste çdoherë me të njëjtin vullnet dhe fuqi, madje edhe atëherë kur, në një rast, i erdhi një njeri që të polemizonte për ta përfituar ose për ta larguar nga misioni për të cilin ishte dërguar, ai (i Dërguari i Allahut s.a.v.s.) i tha në mënyrë të qartë:
“Sikur të ma vendosni diellin në dorën time të djathtë dhe hënën në dorën time të majtë me kusht që unë të heq dorë nga kjo rrugë për të cilën jam dërguar, nuk do të pajtohesha me ju”. (Hadithin e shënoi Ibn Is’haku në Sirra me nr. 170. Albani konsideron se ky hadith përmban një zinxhir të dobët të transmetuesve.)
Parimet nuk janë vetëm fjalë të rëndomta me të cilat paraqitemi para njerëzve, e të cilat nuk i praktikojmë atëherë kur jemi larg syve të të tjerëve. Popujt jetojnë dhe zhduken si pasojë e parimeve. Parimet janë ato të cilat e ndërtojnë njeriun dhe i japin jetës së tij vlerë dhe kuptim.
Ateherë kur popujt, në mënyrë graduale, largohen nga parimet dhe vlerat e tyre, ata gradualisht anojnë (shkojnë) në shkatërrim, e kështu mbeten vetëm në histori. Po qe se popujt jetojnë duke iu përmbajtur parimeve, në këtë rast jeta e tyre do të jetë e gjatë dhe do të ketë kuptim.
Periudhë mjaft e rëndësishme
Më lejoni të logjikojmë për fëmijët e vegjël. Periudha më e volitshme në të cilën mund t’i mbjellësh vlerat në tokë të pëlleshme është periudha fëmijërore, prej pesë deri në shtatëvjeçare. Në të vërtetë, kjo është periudha të cilën ne, shpeshherë, e lëmë pas dore. Periudha në fjalë, të cilën ne e konsiderojmë se është për lojë dhe zbavitje, është pikërisht periudha më e rëndësishme e jetës.
Prandaj, fjalët dhe informacionet e kota duhen larguar, sepse po qe se ato do të depërtonin në trurin e fëmijës, atëherë ato në realitet nuk do të linin kurrfarë gjurme, sepse informacionet e kota do të humbitnin dhe nuk do të ndihmonin në mbjelljen e parimeve dhe principeve të vërteta, të cilat janë shumë të rëndsishme për ardhmërinë.
Kater mënyra se si duhen mbjellë vlerat dhe parimet e vërteta
Ndoshta ndonjëri konsideron se burimi i fuqisë është detyrimi, dhuna, fjalimi kërcënues, shantazhet, si dhe disa nga metodat e tjera shtypëse dhe qeverisëse. Në të vërtetë këto janë vetëm burime formale të fuqisë që nuk janë afatgjate, pasi ato janë burime të cilat i shkatërrojnë raportet ndërmjet njerëzve. Parimet nuk mbillen përmes urdhrave apo detyrimeve, përkundrazi, parimet mbillen përmes dashurisë.
Ekzistojnë katër parime se si duhet të mbillen vlerat dhe parimet:
1. Vlerat dhe parimet, së pari, duhen mbjellë në vetvete;
2. Gradualiteti; numri më i madh i njerëzve bën punë në të cilën nuk beson. Po ashtu, ata nuk kanë parime tek të cilat mbështeten, e as që posedojnë qëndrueshmëri që do tju ndihmonte. Disa njerëz posedojnë parime të gabuara. Ata nuk e kuptojnë se jeta e tyre nuk është ndërtuar vetëm për një ditë dhe një natë, përkundrazi, ajo daton që nga fëmijëria. Jeta e tyre ëhtë mbjellë në mënyrë të gabuar, andaj a është e logjikshme që jeta të zgjatë vetëm një ditë ose vetëm një natë?
Vetëm vështroje mënyrën kuranore se si është ndaluar alkooli. Pijet alkoolike datojnë që nga periudha e injorancës, e idhujtarisë dhe e politeizmit, e deri në kohën kur u shpall Islami. Islami e shëroi shoqërinë në mënyra graduale nga ai ves i shëmtuar dhe nga përdorimi i pijeve alkoolike. Atëherë, pasi që u publikua urdhri për ndalimin e pijeve alkoolike, ndodhi çudia mbi çudirat. Rrugët (e qytetit Medine) u vërshuan nga lëngjet dehëse dhe nga pijet alkoolike. Në të vërtetë u shfaq një skenë të cilën njerëzimi nuk e kishte vërejtur kurrë më parë, që do të thotë se njerëzimi asnjëherë më herët nuk kishte parë një fitore të këtillë ndaj epsheve. A ka parë njerëzimi më herët ndonjë përgjigje të tillë të shpejtë nga njerëzit? Gradualiteti zhvillohet në shpirtin modest, andaj në shpirtrat e këtillë paraqitet dëshira për ndryshime.
3. Tregimi: Tregimi bart me vete parimin të cilin ti duhet ta mbjellësh në veten tënde. Ai ka domethënie të fuqishme në aspektin e edukimit të shpirtit dhe të përforcimit të guximit. Tregimet çdoherë janë ato të cilat lënë gjurmë të pashlyera në shpirtin dhe në ndjenjat e njeriut, madje shpirti çdoherë reagon sërish me shpejtësi dhe fuqishëm. Me siguri tregimi mbetet për një kohë të gjatë në kujtesë, si dhe zgjon interes dhe ëndje të madhe. Porositë dhe këshillat e tij janë
mjaft përmbajtjesore.
4. Drejtësia: Drejtësia është një çështje që pothuajse ka humbur tek njerëzit. Drejtësia është ajo të cilën e kërkojnë shumë njerëz, sepse ajo është ndjenja e pastër e cila e shpuri kadiun e quajtur Shurejh që të gjykonte në favor të një të krishteri, kur gjykoi se mburoja e hekurt i takonte të krishterit. Vallë, e dini se me cilin ishte kontestuar gytetari i krishterë? Ai ishte kontestuar me kryetarin e besimtarëve te asaj kohe, Ali ibn Ebi Talibi (kënaqësia e Allahut qoftë mbi të).
Atëherë kur i krishteri vërejti sjelljen parimore islame të hazreti Aliut (ra.), ai kaloi në Islam dhe më pas tha: “Sa më përket mua, unë pohoj se në këtë mënyrë kanë vepruar të dërguarit e Zotit, ndërsa kryetari i besimdrejtëve më paditi tek kadiu, e kadiu solli vendimin kundër tij.
Prandaj, unë me bindje dëshmoj se “vetëm Allahu është Zot (nuk ka të adhuruar tjetër përveç Allahut) dhe dëshmoj dhe deklaroj se Muhamedi është rob dhe i Dërguari i Tij”.
Kjo është drejtësi. Drejtësi e cila buron nga ndjenja e pastër.
Drejtësi që buron nga thellësitë e gjera të shpirtit. Prandaj, që të kemi një sjellje korrekte do të ishte e domosdoshme që të posedonim një mënyrë të shëndoshë të të menduarit. Qëndro i sigurt. Me qëllim që ti të mendosh në mënyrë korrekte, atëherë medoemos duhet të mbjellësh dhe të vendosësh në vetvete parime dhe vlera të vërteta.
Këto janë tre biletat me ndihmën e të cilave do të mund të hipim në avion. Pasi që t’i posedojmë këto bileta, atëherë do të na hapen dyert e hyrjes me numrin njëzetenjë. Natyrisht, ato janë dyert e shekullit të njëzetenjëtë dhe do të bëhemi udhëtarë të shkathtësisë së suksesit.
Si të arrihet suksesi | Fejsal Omer Mahfuz Bashrahil
